مظفرالدین شاه، پنجمین شاه قاجارها بود که بر ایران حکم راند؛ بهمدت یک دهه. البته نکته جالبترش اینجاست که بهمدت 4دهه منتظر ماند تا به این یکدهه برسد.
از همان نخستین روزهای همهگیری ویروس کرونا، بسیاری از ما بیشتر از خودمان، نگران سلامتی پدران و مادران سالمند، پدربزرگها و مادربزرگها و موسفیدهای خانواده شدیم.
شرایط سخت اقتصادی و گرانی سرسامآور دلار، نفس خیلی از ورزشها و حتی کسبوکارها را بهشماره انداخته اما عدهای از این تهدید بزرگ، یک فرصت طلایی ساختهاند.
سینمای دهه60، جذابیت خاص خودش را داشت. محصول برهه زمانی منحصربهفردی بود که بهدلیل شرایط جنگی و حالوروز مردم و با وجود عدمرشد فناوریها در معنای امروزیاش، توانست خالق آثار و سبکهایی مورداقبال و بدیع باشد.
اگر قرار باشد بدون شک و تردید و با قاطعیت درباره قهرمانی یکی از ستارههای ورزش ایران در المپیک توکیو صحبت کنیم، آن یک نفر سهراب مرادی است که از سال2016 تاکنون محصولی جز موفقیت درو نکرده و معمولا با مدال طلا از مسابقات آسیایی و جهانی برگشته.
نقشینههایی که روی کوهها نقش بسته و برخی آثار باستانی مثل شیر بالدار و عقاب و سایر نمادهایی که به نوعی با آسمان و پرواز ارتباط دارند، عطش انسان برای پرواز در آسمان را نشان میدهد.
زمستان از راه رسید و فصل برفبازی شد. درست است که امسال کرونا زمستان و برفبازیمان را هم تحتالشعاع قرار داده، اما با حفظ پروتکلهای بهداشتی میشود امسال هم از این تفریح زمستانی لذت برد.
پرواز و ماجراجویی در دل آسمان از روزگار قدیم یکی از رؤیاهای دستنیافتنی بشر بوده و در این سالهای طولانی، رشتههای ورزشی بسیاری تلاش کردند به عطش انسان برای پرواز در آسمان پاسخ بدهند.