جایی برای ماندن و استخوان سبک کردن
«تَکیه» یا «تِکیه» یعنی جایی برای تکیهدادن، پشتدادن، دلگرمی و اعتماد. اما در اصطلاح از گذشتههای دور بهمعنای جایی بوده است برای بودباش فقرا، گردآمدن، اقامتگاه موقت صوفیان در سفر، مهمانپذیر رایگان در شهرهای زیارتی و بقاع مشایخ تصوف.