جعفر مدرسصادقی نویسندهای جدی است و مهم و در چهاردهه حضورش در فضای ادبی ایران، همیشه شخصیتی مهم بوده و کتابهایش علاوه بر داشتن خوانندههای خاص خود، نظر منتقدان را هم جلب کرده.
محسن مخملباف با اولین فیلمش، مرز میان سینما و مسجد را از میان برداشت. «توبه نصوح» از شهریور1362 در سینماهای تهران اکران شد و فروش قابل توجهی هم نکرد ولی اکران اصلی در مساجد بود که در سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب فیلمهایی چون «زد»، «حکومت نظامی» و «نبرد الجزیره» را به نمایش درمیآوردند.
حبیبالله صادقی از مشهورترین نقاشان موسوم به «نقاشان انقلاب» است. او فارغالتحصیل هنرستان پسران و دانشکده هنرهای زیباست و فوقلیسانس و دکترای پژوهش هنر را از دانشکده تربیت مدرس دریافت کرد. نقاشیهای صادقی در دهه 1360 رویکردی نمادین با ارجاع به مذهب، اسطوره و سیاستهای روز دارند.
مردم زیر بار گرانیها شانه خم کردهاند. سال 1362است؛ در بحبوحه جنگ. و حالا تصور کن که عید هم باشد. مردم کمدرآمد زیربار گرانی و تورم مستاصل شدهاند. روزنامه اطلاعات در تاریخ 7فروردین 1362مینویسد: «قیمت میوهها نه فقط ناعادلانه که در پارهای موارد سرسامآور و خشمبرانگیز است.
فروردین : درآمد نفت ایران بالا رفته و نگرانیها از شکلگیری یک طبقه مرفه جدید خارج از بازار است. آیتاللهموسویاردبیلی دادستان کل انقلاب از محاکمه سران حزب توده به اتهام جاسوسی و تخریب میگوید.
آیا کار خوبی است؟ برخورد با اعتیاد در سالهای اول انقلاب یک مقدار خشن بوده و در تنظیمات روی حالت Hard قرار گرفته بوده؛ به این خاطر بعضی مردم که اطرافشان معتاد بوده نسبت به برخورد
در ماههای گذشته که قیمت انواع کالاها از پوشک بچه گرفته تا لاستیک کامیون سر به آسمان گذاشت و جهشی در حد رکوردهای جهانی داشت و شاید اگر در مسابقات المپیک شرکت میکرد.
جنگ شده بود. جمعیت کشور روزبهروز بیشتر میشد و اقتصاد وابسته ایران به آمریکا و انگلیس هنوز خودش را پیدا نکرده بود. «برنج ایرانی طلا بود. مردم برنج ایرانی را روی چشمشان میگذاشتند اما پیدا نمیشد که نمیشد.
انقلاب که پیروز شد، البته با خودش باورها و تفکرات خاصی را آورد و باورها و تفکرات خاصی را در هم ریخت. یکی از مفاهیمی که تأکید زیادی روی آن میشد، نفی مصرفزدگی و توجه به عدالت اجتماعی و عدالت عمومی بود.
انفجار موج آرمانخواهی در سالهای آغازین انقلاب به آن حد بود که هر وعدهای برای مردم قابل باور مینمود. در این میان هرکسی که در آن دوران به فکر سقف و سرپناهی بود تیتر مشهور روزنامه کیهان را در پاییز 58بهخاطر دارد. عصر روز ۲۱ آذر ۱۳۵۸ روزنامه کیهان به نقل از آیتالله خسروشاهی، رئیس هیأتامنای وقت بنیاد مسکن نوشت.
وقتی قرار شد بهمرور موسیقایی این 40 ساله بپردازم، از پیش تکلیفم با برخی سالها روشن بود. آن روح زمانه و آن صدای دور آن، گاهی چنان واضح و شنیدنیاست.که تا سالها پس از انتشار اثر همچنان میشود احضارش کرد و با شنیدنش بهیاد تمام کیفیات آن سال مشخص افتاد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .