قرار بود تهران شهر دوستدار کودکان باشد؛ شهری که بچه‌ها در آن می‌خندند، بازی می‌کنند، می‌دوند و صدای شادی‌شان در شهر می‌پیچد، اما حالا سال‌هاست در این شهر یکی از اصلی‌ترین نمادهای بازی و تفریح بچه‌ها تبدیل به بیابانی از وسایل آهنی فرسوده شده که به‌جای صدای خنده بچه‌ها، در آن باد گرم لابه‌لای وسایل ازکارافتاده می‌پیچد.