عارف بود و زاهد، اما گوشه‌نشین و عزلت‌گزین نبود. همه‌اش در عبادت خالق بود و خدمت به خلق. و البته دلیر بود و رسید، و سخت جگرآور. در همه آن ١٣سالی که در محبس ستم‌شاهی بود، لحظه‌ای وهم و ترس به‌خود راه نداد و حتی در آن هنگام که حکم اعدامش خوانده شد، آن هم در ٢٠سالگی، در اوج تمنای زندگی، محکم بود و استوار.