توی احوالات خودم داشتم بلوار کشاورز را گز می‌کردم. داشتم شعر حسین پناهی را مرور می‌کردم که می‌گفت گز می‌کنم خیابان‌های چشم‌بسته از بر را، میان مردمی که حدودا می‌خرند و حدودا می‌فروشند، در بازار و بورس چشم‌ها و پیشانی‌ها، و بخار پیشانی‌ام حیرت هیچ‌کس را بر نمی‌انگیزد.