این روزها بحث میزبانی مسابقات کشتی آزاد و فرنگی جام باشگاههای جهان در کشورمان مطرح شده و گویا این پیکارها قرار است به میزبانی همدان و سنندج برگزار شود، اما برگزاری این مسابقات این روزها تبدیل به چالشی برای اهالی کشتی شده است. فدراسیوننشینهای سابق برگزاری این تورنمنت را به صلاح کشتی نمیدانند و معتقدند این مسابقات بار فنی ندارد. امیر توکلیان، مربی سابق تیم ملی که سالها با رسول خادم همکاری داشته، میگوید: «اگر قرار باشد جام باشگاههای جهان از لحاظ کمی و کیفی در حد رقابتهای سال گذشته در بجنورد برگزار شود، هیچ سودی برای کشتی ما نخواهد داشت. اگر میزبانی جام باشگاههای جهان در ایران بدون توجه به این موارد باشد و باز هم زمینه حضور تیمهای گمنام و بینامونشان فراهم شود، هیچ توجیه فنی و اقتصادی برای کشتی ایران نخواهد داشت. ما در سالهای گذشته شاهد حضور تیمهای بزرگ و پرستارهای از روسیه، آمریکا، ترکیه، گرجستان و... بودیم و اگر بتوانیم دوباره چنین تیمهایی را به ایران بیاوریم، میتوان گفت در میزبانی جام باشگاههای جهان به اهدافمان رسیدهایم.» این صحبتهای توکلیان در حالی مطرح میشود که سالهای پیش و در زمانی که اتفاقا توکلیان کار فنی در تیم ملی انجام میداد، شاهد حضور تیمهای گمنامی همچون سیرالئون آن هم با ترکیب ناقص در مسابقات جام باشگاههای جهان بودیم! تیم آمریکا یک سال با ترکیب ناقص در ایران حاضر شده بود که با مساعدت ایران ترکیب تیمش با کشتیگیران ایرانی پر شد. البته روسها هیچ زمانی با ستارگان خود در این مسابقات حاضر نشدند که همین مسئله سرآغاز عدمحضور کشتیگیران ایرانی در مسابقات و تورنمنتهای معتبر روسیه بود. تیم ترکیه هم که از آن بهعنوان مدعی نام میبرند، در مسابقات جام باشگاههای جهان که در بابل برگزار شد، در فینال 2کشتیگیرش سر وزن نرسیدند تا پیش از آغاز مسابقه فینال تیم بیمه رازی 2 هیچ جلو باشد! بنابراین انتقاد به مسابقات جام باشگاههای جهان از سوی کسانی که این مسائل را در گذشته دیدهاند و دم نزدهاند، پذیرفتنی نیست. این مشکلات از قبل وجود داشته و هنوز هم به قوت خود باقی است که فدراسیون باید برای رفع آن چارهای بیندیشد.
انتقاد وارد نیست
چگونه حضور سیرالئون در جام باشگاههای جهان فراموش شد؟
در همینه زمینه :