لیگ بدون تماشاگر؛ برندهها و بازندهها
از بدبیاری تراکتور تا لبخند شانس به خودروسازان
بهروز رسایلی
هماکنون شواهد نشان میدهد شرایط برای از سرگیری مسابقات لیگ برتر فوتبال فراهمتر از قبل شده و شانس اینکه رقابتهای این فصل پشت درهای بسته برگزار شود، به شکل چشمگیری افزایش پیدا کرده است. چند لیگ آسیایی و اروپایی با همین برنامه، تمرینات باشگاهها را استارت زدهاند و بهنظر میرسد این اتفاق در ایران هم رخ خواهد داد؛ مخصوصا که طی روزهای اخیر مردم در بسیاری از مشاغل بهطور تدریجی سر کار برگشتهاند. گفته میشود تمرینات تیمهای لیگ برتری از دهه دوم اردیبهشت آغاز خواهد شد و پس از آن با پایانماه رمضان، لیگ بهطور رسمی استارت میخورد. فاکتور بسیار مهم اما بدون تماشاگر بودن مسابقات 9هفته پایانی است؛ مسئلهای که میتواند در تعیین سرنوشت بالا و پایین جدول تأثیر زیادی داشته باشد. قطعا تیمهای پرتماشاگرتر از این شرایط صدمه خواهند خورد.
برندهها
بدون تردید سراغ بزرگترین برندگان برگزاری بدون تماشاگر مسابقات را باید در انتهای جدول گرفت؛ جایی که 2 تیم خودروساز پیکان و سایپا در نبرد برای بقا هستند و حتما از استادیومهای خالی سود خواهند برد. این 2 تیم را میتوان کمتماشاگرترین تیمهای تاریخ مسابقات لیگ در ایران دانست. آنها به سکوهای خالی انس گرفتهاند و عادت دارند وسط بازی، فقط صدای همتیمیها و مربیانشان را بشنوند. هماکنون پیکان با 15امتیاز در قعر جدول ردهبندی قرار گرفته و سایپای 19امتیازی هم 2 رده بالاتر، روی پله چهاردهم ایستاده است. هر دو تیم برای حفظ سهمیه و باقی ماندن در لیگ به کسب حداکثری امتیازات از 9مسابقه باقیمانده نیاز دارند و حالا خبر خوش برای آنها این است که میتوانند بدون فشار هواداران حریف، دنبال رسیدن به این هدف باشند. پارسجنوبی جم هم از دیگر فانوس به دستهای لیگ نوزدهم است. آنها با 20امتیاز دوازدهم هستند و چون معمولا نرخ تماشاگر پایینی دارند، احتمالا از برگزاری مسابقات پشت درهای بسته خشنود خواهند شد. ذوبآهن و ماشینسازی هم در زمره تیمهای کمتماشاگر لیگ برتر قلمداد میشوند اما آنها تقریبا در میانههای جدول جاخوش کردهاند و بعید است در ادامه راه خیلی اتفاق خاصی برایشان رخ بدهد.
بازندهها
شاید اگر پرسپولیس در صدر جدول 10امتیاز با رقبا فاصله نداشت، میشد این تیم را بازنده اصلی برگزاری مسابقات پشت درهای بسته دانست. در فوتبال چیزی غیرممکن نیست، اما منطق میگوید با توجه به همین فاصله و مسابقات آسانتر سرخپوشان در ثلث سوم لیگ، بعید است که چنین فاکتوری بتواند قهرمانی پرسپولیس را به خطر بیندازد. کمی پایینتر اما شاهد یک جنگ بزرگ برای کسب سهمیه آسیایی هستیم؛ جایی که سپاهان، تراکتور، استقلال، شهرخودرو و فولاد بهترتیب با 37، 37، 36، 35و 33امتیاز روی پلههای دوم تا ششم ایستادهاند. تازه فراموش نکنید فولاد و استقلال یک بازی عقبافتاده دارند که روبهروی هم برگزار خواهد شد. بنابراین رقابت برای آسیایی شدن بسیار داغ است. با درنظر گرفتن جایگاه تیمها و وزن هوادارانشان، بهنظر میرسد برگزاری مسابقات پشت درهای بسته از همه بیشتر به ضرر تراکتورسازی است؛ تیمی که معمولا در مسابقات مهمتر میانگین تماشاگر خوبی دارد و این میتوانست برای آنها پوئن باشد. تراکتور پارسال هم آسیایی نشد و این مسئله بسیار برای آنها ناگوار آمد؛ آنقدر که سعی کردند با شکایت از شهرخودروی مشهد مجوز حضور در لیگ قهرمانان را بگیرند، اما تلاششان به جایی نرسید. تبریزیها اگر امسال هم آسیایی نشوند، این مسئله یک شکست بزرگ برای زنوزی خواهد بود و شاید او را در مورد ادامه باشگاهداری مردد کند. نکته بامزه اینکه قبل از کرونا، تراکتور قویا گفته بود اجازه ورود دوربینها به ورزشگاه یادگار امام و پخش مسابقاتش از تلویزیون را نخواهد داد. حالا اگر بازیها بدون تماشاگر شود، مسابقات این تیم را نه از پای تلویزیون میشود دید و نه از داخل ورزشگاه! پایین جدول هم 2 تیم شاهین بوشهر و گلگهر سیرجان که برای بقا میجنگند، بدون تماشاگرانشان با دشواری مواجه خواهند شد؛ مخصوصا شاهین که هم هواداران بیشتری دارد و هم قبل از کرونا تازه اوج گرفته بود.
دومین داربی بدون تماشاگر تاریخ
یک نکته بامزه دیگر در همین مورد؛ پرسپولیس و استقلال همچنان در جدول جام حذفی امسال حضور دارند. سرخپوشان به نیمهنهایی رسیدهاند و آبیها در یکچهارم باید با سپاهان مصاف بدهند. اگر سرخابیها در ادامه مسابقات حذفی به هم بخورند و بازیها پشت درهای بسته باشد، شاهد برگزاری دومین داربی بدون تماشاگر تاریخ خواهیم بود. شهرآورد خاموش قبلی، سال 73در بندرعباس برگزار شد که 2 تیم به تساوی بدون گل رضایت دادند. آن بازی بهخاطر حواشی، دعواها و محرومیتهای سنگین ناشی از داربی قبلی در بندرعباس و پشت درهای بسته برگزار شد.