برایان تریسی، نویسنده معروف کتابهای خودیاری که اتفاقا کتاب‌‌هایش به‌واسطه سادگی و کاربردی‌بودن بسیار در ایران مورد توجه قرار گرفته، اشاره جالبی به خوشبختی و رضایت از زندگی می‌کند. او معتقد است که مابین 80 تا 85درصد خوشبختی آدم‌ها را کیفیت ارتباطات آنها مشخص می‌کند. به‌این‌ترتیب که اگر ارتباطات خوبی داشته باشند، جدا از اینکه چقدر پول داشته یا نداشته باشند، احساس خوشبختی خواهند کرد.
لابد شما هم حکایت‌های بسیاری از افراد موفق ولی تنها را شنیده‌اید که با وجود اینکه توسط دیگران مورد تحسین و تمجید قرار می‌گیرند، چندان احساس رضایت و خوشبختی ندارند. این اتفاق، به همان ماجرای کیفیت ارتباطات بازمی‌گردد. البته نیازی نیست که امثال برایان تریسی و نویسندگان کتابهای خودیاری دیگر به این نکته اشاره کنند تا درک کنیم که این قضیه چقدر مهم است. در دین اسلام نیز بر صله ارحام و رفت‌وآمد با برادران و خواهران دینی تأکید بسیاری شده است. اینها، همه‌اش موجب ایجاد همبستگی خانوادگی و گروهی و اجتماعی می‌شود و شخص احساس تنهایی نخواهد کرد. امروزه بیشتر گلایه‌های مردم، ناشی از احساس تنهایی و بی‌پشت‌وپناه بودن است.
مناسبت‌هایی از قبیل چهارشنبه‌سوری و نوروز و شب یلدا، بهانه‌هایی برای ایجاد ارتباطات بهتر و قوی‌تر هستند. اگر چنین ارتباطاتی ایجاد شود، لاجرم ما زندگی‌‌های شادتر و همراه با رضایت بیشتری را هم تجربه خواهیم کرد. امروزه گرفتاری‌ها باعث شده‌‌اند که فامیل‌‌های حتی نزدیک، سال‌به‌سال هم به یکدیگر سر نزنند. همین نوروز و پنجشنبه آخر سال و مراسمی چون شب یلدا و امثالهم، انگار که تنها بهانههای باقیمانده برای سر زدن به یکدیگر هستند. فکرش را بکنید اگر همین بهانه‌ها هم نبودند، ما چه کار می‌‌کردیم؟ این مراسم‌های اجتماعی را باید به‌مثابه آخرین خاکریزهای همبستگی اجتماعی و خانوادگی ببینیم؛ جاهایی که اگر از دستشان بدهیم، احساس تنهایی و بی‌‌پشت و پناهی ما، دائمی‌تر و همیشگی‌‌تر خواهد بود.
