ترش‌روی ابدی

امید عالیشاه در سومین بازی عصر یحیی گل‌محمدی هم فرصت حضور در میدان را به‌دست نیاورد تا کم‌کم حوصله‌اش سر برود. کاپیتان سوم سرخ‌ها که با خروج حسین ماهینی حالا از این نظر فقط جلال حسینی را جلوتر از خودش می‌بیند، قبلا هم نشان داده خیلی طاقت نیمکت‌نشینی ندارد. رسانه‌ها نوشته‌اند امید بعد از پایان بازی با استقلال به‌عنوان نخستین نفر و حتی قبل از رسیدن اتوبوس تیم به ورزشگاه رختکن را ترک کرده تا لابد به همه نشان بدهد چقدر عصبانی است. این البته هنوز در مقایسه با چیزهایی که قبلا از عالیشاه دیده‌ایم، واکنشی آرام‌تر به شمار می‌آید. فروردین همین امسال و بعد از پیروزی پرسپولیس برابر استقلال و پیکان، ناگهان عالیشاه از کوره در رفت و مدعی شد نیمکت‌نشینی‌اش فنی نیست! ترش‌رویی او در همه این ماه‌ها ادامه داشته و حالا به‌نظر می‌رسد فاز جدیدی از همین داستان با یحیی گل‌محمدی شروع شده است.
البته که عالیشاه فوتبالیست بدی نیست، اما مهم‌ترین چیزی که امید باید در مورد خودش بداند فقط یک واقعیت ساده است؛ اینکه مهدی ترابی و وحید امیری بازیکنان بهتری نسبت به او هستند. در حقیقت عالیشاه باید قبول کند در شرایط عادی نسبت به این دو نفر شانس کمتری برای بازی دارد و طبیعی نیست که یک مربی، 2 بازیکن ملی‌پوش و مؤثرش را به‌خاطر او بیرون بگذارد. شاید عالیشاه پارسال بخت بیشتری برای بازی داشت، اما از ابتدای فصل جدید و بازگشت وحید امیری، جا برای او تنگ‌تر هم شده است. عالیشاه ابتدای فصل تا آستانه جدایی از پرسپولیس پیش رفت و حالا اینطور به‌نظر می‌رسد که بهتر بود از این تیم جدا می‌شد. او اگر واقعا پیشنهاد خارجی داشت، می‌توانست در این فرصت طعم لژیونر شدن را بچشد و در غیراین صورت هم حضور در یکی از دیگر تیم‌های مدعی می‌توانست به عالیشاه کمک کند. وقتی خودش تمدید قرارداد و مبارزه با ترابی و امیری را پذیرفته، یعنی باید برای نیمکت‌نشینی‌های دنباله‌دار آماده می‌شده است. تازه الان سیامک نعمتی هم رزرو این دو نفر است؛ کسی که عالیشاه حتی در پنجره‌های بسته هم سابقه ماندن پشت خط او را دارد! پس یا باید می‌رفتی، یا حالا که مانده‌ای کمتر غر بزن!