ریسک بالای خرید تلویزیون خارجی
حضور برندهای خارجی در بازار تلویزیون، موجب ابهاماتی در مورد چگونگی راهیابی محصولات این برندها به بازار کشورمان شده است. با حسین تنهایی- رئیس اتاق بازرگانی ایران و کرهجنوبی و رئیس سابق انجمن تولیدکنندگان کالای خانگی و صوتیوتصویری- گفتوگو کردهایم.
کیفیت تلویزیونهای داخلی چگونه است؟
اگر تلویزیونهای تولید داخل کشور را با کالاهای اصل برندهایی مثل الجی، سامسونگ یا سونی مقایسه کنیم، تولیدات ما هنوز تا رسیدن به کیفیت آنها فاصله دارد اما اکنون درصد بالایی از کالاهای موجود در بازار اقلامی است که به شکل قاچاق به کشور وارد شده و بخش زیادی از آن تقلبی است. با این شرایط کیفیت تولیدات داخلی، قطعا از محصولات برندهای متفرقهای که در بستهبندی برندهای معروف عرضه میشود، بالاتر و قابل اطمینانتر است. علاوه بر آن حتی در زمینه کالاهای اصل هم با توجه به تحریمها، خدمات پس از فروش و تامین قطعات با مشکل مواجه شده اما تولیدات داخلی گارانتی و خدمات پس از فروش مطمئنی را به خریداران میدهند.
سهم محصولات تقلبی از بازار چقدر است؟
حدود 70درصد کالاهای قاچاق اصل برند و حدود 30درصد آن تقلبی است که بیشتر از کشورهای همسایه جنوب و غرب وارد کشور میشود اما از آنجا که امکان تشخیص راحت محصولات تقلبی و اصل وجود ندارد، اکنون خرید تلویزیون خارجی ریسک بالایی دارد. انجام تعمیرات و تامین قطعات کالاهای وارداتی نیز موضوع مهمی است که حتی باید مورد توجه برندهای خارجی تلویزیون قرار گیرد اما این شرکتها برای سود بیشتر، اقدامی در زمینه مقابله با عرضه کالاهای قاچاق به نام برندهایشان انجام نمیدهند .
تلویزیونهای تقلبی چه مشکلاتی دارند؟
بسیاری از تلویزیونهای تقلبی در واقع محصولات مشکلداری است که در زمان مجاز بودن واردات، شرکتهای واردکننده آن را به برندهای تولیدکننده مرجوع میکردند و تولیدکننده نیز این اقلام را با قیمت پایینتر به کشور دیگری میفروخت. اما امروز قاچاقچی همان کالا را بهدلیل قیمت پایین خریداری کرده و چون بر واردات کالاهای قاچاق نظارت فنی انجام نمیشود، به راحتی به کشور وارد میکند. مشتری نیز بدون اطلاع از مشکلات فنی، تلویزیونی را خریداری میکند که گرچه نام و نشان برند اصلی را دارد اما چون بدون نظارتهای فنی وارد شده، مشکل فنی داشته و خریدار چنین محصولاتی نیز برای تامین قطعات و دریافت خدمات پس از فروش مناسب با مشکلات فراوانی مواجه میشود.