مکث
جنگل‌های جنوب کرمانشاه ذغال می‌شوند
منطقه عثمانوند سرفیروزآباد در جنوب کرمانشاه رویشگاه انبوهی از درختان بلوط است که طی سال‌های اخیر بر اثر بی‌تدبیری‌ها شاهد از بین رفتن آن‌ها به‌ویژه برای تولید زغال هستیم. مدیرعامل انجمن مردم‌نهاد هیلو در این باره به همشهری گفت: دلیل استفاده از درخت بلوط برای تهیه زغال ضخامت آن نسبت به سایر درختان است که حرارت زیادی را تحمل می‌کند و خاکستر نمی‌شود.
سعید سلیمانی فقر معیشتی مردم و سوء‌مدیریت را عامل اصلی از بین رفتن درختان بلوط و تولید زغال از آن‌ها دانست و افزود: وقتی از سوی دولت، حفظ و نگهداری جنگل‌ها جدی گرفته نمی‌شود، افراد محلی متوجه می‌شوند که این میدان برای تاختن مهیاست.
اگر همین الان با خودرو به عثمانوند بروید، مشاهده خواهید کرد افراد محلی در فاصله 50 متری جاده درخت‌ها را برای درست کردن زمین کشاورزی، می‌سوزانند. در 100 متری جاده، کوره زغال دیده می‌شود و در 50 متری پاسگاه قدیمی محیط بانی متوجه می‌شوید محلی‌ها درخت‌های جنگل را کت‌زنی می‌کنند و باقی مانده ریشه‌ها را با پهن گوسفند و نفت می‌سوزانند. او تصریح کرد: این در حالی است که فائو ارزش زیستی هر درخت بلوط در زاگرس را با عمر بیش از 100 سال، 200 هزار دلار تخمین زده است این راهم اضافه کنم که یک کوره زغال 100 درخت بلوط را ظرف یک ماه تبدیل به زغال می‌کند. هر درخت بلوط بعد از زغال گیری فقط 15 هزار تومان برای افراد محلی ارزش دارد و این یک فاجعه بزرگ ملی و جهانی است.
