• جمعه 14 اردیبهشت 1403
  • الْجُمْعَة 24 شوال 1445
  • 2024 May 03
پنج شنبه 12 دی 1398
کد مطلب : 91855
+
-

پیشنهادهای دوست داشتنی آخر هفته


سیاحت در یوسف‌آباد

 بوستان شفق

یوسف‌آباد جزو مناطق قدیمی تهران است که از همان دیرباز، بناها و خانه‌های ریز و درشتی در آن ساخته شده است. منطقه‌ای سرسبز هم بوده است. اما حالا آپارتمان‌ها، ساخت‌و‌سازها و خیابان‌‌ها در این منطقه چنان زیادشده که احساس می‌کنید جایی برای درخت‌ها نمانده. اما در دل یوسف‌آباد، بوستانی به نام شفق هم جا خوش کرده که در زمان پهلوی دوم و توسط یکی از مهندسان شهرسازی ساخته شده است. در سال 1382 هم بود که به‌عنوان یکی از آثـــــار ملی کشور ثبت شده. از ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد این بوستان، گذرگاه‌های غیرهم‌سطح آن است که با پله‌هایی، به هم متصل شده‌اند. این بوستان، همچنین دارای فرهنگسرا و سالن آمفی‌تئاتر، محوطه بازی، آلاچیق، کتابخانه،کافی‌شـــــاپ، مجسمه‌های مختلف و... است. اطراف بوستان هم رستوران و کافی‌شاپ و... وجود دارد تا خیال‌تان بابت یک سیر‌و‌سیاحت کوتاه راحت باشد. دسترسی به این بوستان زیبا هم که حالا راحت‌تر شده است؛ با بی‌آرتی یا مترو می‌توانید به آ‌نجا برسید. وجود چنین بوستانی برای اهالی یوسف‌آباد نعمتی است.




مهندسان کوچک

شهربازی بیلینو

شاید بخواهید فرزندان خودتان را به جایی ببرید تا هم حسابی سرگرم شوند و هم چیزی یاد بگیرند. به این منظور می‌توان یکی از بهترین گزینه‌ها را شهربازی بیلینو در بوستان نهج‌البلاغه دانست. این شهربازی، نخستین شهر بازی عمرانی ایران لقب گرفته است. شاید بپرسید شهر بازی عمرانی یعنی چه؟ در این شهربازی، وسایل راه‌سازی و عمرانی و ماشین‌آلات سنگین در مقیاسی کوچک وجود دارد تا دلبندان شما بتوانند سوار آنها شده و برای خودشان فعالیت‌های عمرانی انجام دهند. این شهربازی تازه‌ساز است و 4 سال پیش شکل گرفته. وجود وسایلی چون بیل‌مکانیکی، جرثقیل، ماشین خاکبرداری و... باعث شده تا هیجان تفریح در آن هم حسابی بالا باشد. البته همه‌چیز هم به این بازی‌های عمرانی خلاصه نمی‌شود. امکاناتی چون ماسه‌بازی، خانه کودک، دایناسورهای روباتیک، چرخ‌و‌فلک و کشتی، ایرهاکی و... هم برای بچه‌ها درنظر گرفته شده است. اما کماکان جذاب‌ترین بخش این شهربازی، همان فعالیت‌های عمرانی آن است. تصور کنید فرزند شما سوار جرثقیل شده و اقدام به جابه‌جایی اشیا و قراردادن آنها روی نقاله‌ها کند؛ چنین تجربه‌ای را تا سال‌ها از یاد نخواهد برد.





موزه 2500 ساله

  موزه تخت‌جمشید 

چه‌کسی فکرش را می‌کرد که روزی‌ روزگاری بخشی از کاخ خشایارشاه در استان‌فارس، تبدیل به یک موزه شود؟ اما تاریخ عجیب‌و‌غریب‌تر از این حرف‌هاست. حالا در کاخ حرمسرای خشایارشاه، موزه تخت‌جمشید یا موزه هخامنشی برقرار شده و یکی از قدیمی‌ترین اماکنی است که تبدیل به موزه شده؛ با 2500سال قدمت. یعنی شما پا به این موزه که می‌گذارید، خود ساختمان آن برای خودش ارج‌و‌قرب تاریخی دارد. این موزه، یک ایوان، 2گالری و یک تالار را شامل می‌شود. در سال 1311شمسی بود که توسط پروفسور هرتسفلد، رئیس وقت هیأت علمی تخت‌جمشید مورد بازسازی قرار گرفته و اشیای تاریخی در آن قرار گرفتند. بخش‌های اصلی موزه، شامل بخش‌های پیش از تاریخ، هخامنشی و اسلامی می‌شوند. در بخش پیش از تاریخ، انواع ظروف و مجسمه‌های سفالی و ابزار سنگی به نمایش گذاشته شده که شامل دوره‌های تیموران، باکون، شقاء و نخودی‌پاسارگاد می‌شود. در بخش‌های دیگر هم آثار و اشیاء مربوط به همان دوران جانمایی شده است. در تالار اسلامی این موزه، شما ظروف سفالی لعاب‌دار مزین به خط کوفی، کوزه‌های سفالی بدون لعاب، ظروف فلزی و... را 
مشاهده می‌کنید.





استاد و نقش‌هایش

موزه استاد فرشچیان

مجموعه سعد‌آباد برخلاف چیزی که مردم فکر می‌کنند، همه‌اش به دوران پهلوی‌ها برنمی‌گردد. برخی از عمارت‌های آن نیز به زمان قجرها برمی‌گردد؛ از جمله عمارت چهره‌های ماندگار و موزه فرشچیان. این دو بنا، بعد از استقرار در تپه علی‌خان و پس از شکل‌گیری کاخ‌سبز، به این مجموعه اضافه شد. در جنوب عمارت چهره‌های ماندگار، موزه استاد فرشچیان هم قرار دارد که به واقع 2عمارت اندرونی و بیرونی یک باغ را تشکیل می‌دهند. عمارت بیرونی، یک ساختمان ییلاقی است که از سه‌طرف به ایوان‌های سرپوشیده می‌رسد. ساختمان موزه استاد محمود فرشچیان، 600مترمربع است و حتی روزگاری، محل استقرار رضاشاه با همسر چهارمش، ملکه عصمت هم بوده. در این موزه بیش از 50اثر از هنرنمایی‌های بی‌بدیل فرشچیان قرار دارد که در آنها، هویت ایرانی و هنرنمایی و نقش‌آفرینی بیداد می‌کند. این موزه به سال 1380بود که افتتاح شد تا برای همیشه، میزبان این آثار از این استاد مسلم نقاشی و نگارگری ایرانی باشد. اگر دلتان برای یک هنر ناب ایرانی و یک هنرمند ناب‌تر ایران‌‌زمین تنگ شده، می‌توانید سری به این موزه بزنید.




شب‌های آبی‌رنگ

  سواحل شب‌تاب تنگ چابهار

برخی از اتفاقات منحصر‌به‌فرد طبیعی در جهان که محل مراجعه توریست‌های زیادی هم هستند، در ایران هم وجود دارد. یک‌بار سایتی 10تا از جاذبه‌های طبیعی منحصر‌به‌فرد دنیا را بررسی کرده بود، جالب اینکه هر 10مورد آن، مشابهی در ایران هم داشتند، ولی افسوس که کمتر آنها را دیده‌ایم و معرفی شده‌‌اند. یکی از این جاذبه‌های بی‌همتا را باید سواحل شب‌تاب در چابهار بدانیم. در واقع این سواحل شب‌تاب در مالدیو هستند که شهرت جهانی یافته‌اند، اما در ایران نیز نمونه نابش را داریم. در واقع این سواحل، در شباهنگام می‌درخشند و شما تصور می‌کنید که هزاران الماس درخشان در کف آب، نورافشانی می‌کند اما خبری از الماس‌ها نیست و این شب‌تاب‌ها، در واقع باکتری‌ها، پلانکتون‌ها و حلزون‌هایی هستند که در آن منطقه و در آب زندگی می‌کنند. اگر گذرتان به چابهار افتاد، می‌توانید به ساحل تنگ رفته و این پدیده منحصر‌به‌فرد طبیعی را با چشمان خودتان تماشا کنید. البته اگر در شب‌هایی که خبری از مهتاب نیست به دیدار این سواحل بروید، بیشتر شگفت‌زده خواهید شد. این سواحل به موج‌های آبی و آب‌های الماسی هم شهره است.




تنوع زیستی

منطقه شکار ممنوع کاوه‌ده

یکی از مناطق طبیعی استان تهران را باید منطقه شکارممنوع کاوه‌ده در شرق پایتخت بدانیم. این منطقه در شهرستان فیروزکوه واقع شده و 140کیلومتر با تهران فاصله دارد. این منطقه درواقع مجموعه‌ای کوهستانی محسوب می‌شود که اختلاف ارتفاع قسمت‌های آن کم است و چند تا نقطه هم دارد که اگر در آنها قرار بگیرید، تمام منطقه تحت چشم‌انداز شما قرار خواهد گرفت. این پهنه از دیرباز، در حسرت تصویب شکارممنوع بودنش قرار داشته تا اینکه این اتفاق در دهه80 افتاد تا خیال طبیعت‌دوستان برای همیشه راحت شود. حالا این منطقه، به یک منطقه حفاظت‌شده هم ارتقا یافته است. این منطقه 40درصد حیات‌وحش استان تهران را در خودش جای داده و از پهنه‌های منحصر‌به‌فرد کشور در این زمینه محسوب می‌شود؛ ضمن اینکه کریدور مناسبی هم برای مهاجرت حیات‌وحش بین استان‌های مازندران و تهران و سمنان است. کاوه‌‌ده همچنین به واسطه قرار داشتن بین منطقه خزری و البرز مرکزی و فون صحرایی، از تنوع گیاهی قابل‌توجهی برخوردار است که در کنار تنوع زیستی موجود، اینجا را جزو موارد منحصر‌به‌فرد در کشور قرار داده.



هر شب تنهایی
  امامزاده قاسم(ع)

می‌خواهید از زندگی شهری و امروزی دل بکنید و به جایی بروید و چند ساعتی با خودتان خلوت کنید؟ می‌توانید به جاهایی فکر کنید که می‌توانند میزبان شما و تنهایی‌های شما باشند. امامزاده‌قاسم در ارتفاع مشرف به گلابدره، از همین‌ جاهایی است که می‌تواند میزبان تنهایی‌ها و شب‌های تنهایی شما باشد. البته این روزها که هوا کمی سرد است، اما برای رسیدن به آن نیاز به کوهنوردی و تحمل سرمای چندانی نخواهید داشت. آرش خوشخو، از روزنامه‌نگاران خوش‌ذوق ایرانی، جایی نوشته بود که غار تنهایی خودش را در روزگار جوانی، در همین امامزاده‌قاسم پیدا کرده؛ جایی که آرام است و از ‌های‌و‌هوی شهری و زندگی مدرن در آن خبری نیست. این امامزاده، از نوادگان حضرت امام حسن‌مجتبی(ع) است. نقل است که دختر وی به همسری حضرت عبدالعظیم حسنی درآمده. او نیز مانند بیشتر علویان و سادات، تحت تعقیب بوده و در اینجا به شهادت رسیده. آستان این امامزاده 6هزار مترمربع مساحت دارد. می‌گویند بنای اصلی آن از قرن هفتم‌هجری به جا مانده. این شما و این هم هر شب تنهایی در این مکان متبرک.


 شب‌های تهران مدرن
بام توانیر

بام‌ها، به نقاطی از شهر گفته می‌شوند که ارتفاع بالاتری داشته و با استقرار در آنها، میتوانید چشم‌اندازی از شهر را در اختیار داشته باشید. طبیعی است که بیشتر بام‌های تهران در شمال این شهر و در کوهپایه‌ها قرار داشته باشند. اما در داخل شهر هم بام‌هایی وجود دارند. یکی از این بام‌ها را می‌توانیم بام توانیر بدانیم. البته تلقی شما از این بام، نباید مثل بام توچال و... باشد. به واقع این منطقه، برای عکاسی و تماشای شبانگاهی تهران می‌تواند مناسب باشد؛ هرچند که مشکلی هم نیست اگر بخواهید یکی، دو ساعتی در آنجا مستقر بشوید. به این منظور، باید به منطقه توانیر تهران بروید و پارک نظامی گنجوی را پیدا کنید. اگر هوای پایتخت پاک باشد، می‌توانید تصاویری بکر و کمتر دیده شده از تهران شکار کنید. شباهنگام نیز می‌توانید در تقاطع نور و اتوبان و درخت و شهر، به تصاویری بدیع از تهران دست‌بیابید. در واقع خصلت این بام، تماشای فضای صنعتی و مدرن تهران است؛ به همین دلیل است که توصیه می‌کنیم چندان به فکر شکل و شمایل بام‌های معمول در آن نباشید. اما یک‌بار دیدن بام‌توانیر  می‌ارزد؛ خاصه در شب. 


خنک آن قماربازی...
  آلبوم بی‌نام
  محسن چاوشی

این روزها ورود یک آلبوم موسیقی به بازار، باعث شده تا اهل موزیک، باز هم به سمت و سوی خواننده‌ نام‌آشنای خودشان بروند؛ محسن چاوشی. از مدت‌ها قبل گفته شده بود که چاوشی قصد دارد آلبوم قمارباز را عرضه کند. این خواننده که از آهنگ‌های زیرزمینی و غیرمجاز شروع کرده ، مسیر پرتلاطمی را پیموده و حالا، به جایی رسیده که صدا و سبک و ریتم خاص خودش را دارد. این خواننده ظاهرا از بازخوانی غزل‌های معروف ادبیات فارسی تجربه خوبی به‌دست آورده که تصمیم گرفته در آلبوم آخرش، تماما از ادبیات کلاسیک و کهن مایه بگذارد؛ البته با رویکرد خاص خودش. حالا در تقاطع ادبیات کلاسیک و موسیقی جنوبی و صدای خاص چاوشی، با آلبومی خاص روبه‌رو هستیم که در نوع خودش منحصر‌به‌فرد است؛ حالا اگر نخواهیم بگوییم که درجه‌یک و بی‌رقیب از آب در آمده. ضبط این آلبوم یک سال طول کشیده و در سبک الکترونیک و پاپ دانسته می‌شود. البته لو رفتن نسخه‌های کم‌کیفیت این آلبوم، همه‌‌چیز را تحت‌الشعاع قرار داد. این آلبوم در مجموع 11قطعه دارد که روی هم رفته 46دقیقه می‌شود.


یک داستان تازه
  سریال «از سرنوشت»

این روزها لابه‌لای برنامه‌ها و سریال‌های ریز و درشت تلویزیون، شاید یک سریال با موضوعی خاص توجه شما را بیشتر به‌خودش جلب کند؛ مجموعه‌ای که نامش را «از سرنوشت» انتخاب کرده‌اند. موضوع این سریال درباره 2کودک پرورشگاهی است که زندگی‌شان از کودکی تا روزگار جوانی، پیش‌روی دوربین روایت می‌شود. البته با مشاهده نام علی‌اکبر تحویلیان به‌عنوان تهیه‌کننده، باید انتظار پایان‌های عبرت‌آمیز و درس‌آموز و نیز کمی هندی‌شدن داستان را داشته باشیم. اما همین‌که دوربین یکی از سریال‌های تلویزیونی به میان کودکان پرورشگاهی رفته و داستان زندگی آنها را روایت کرده، برای خودش نکته مهم و منحصر‌به‌فردی محسوب می‌شود. این سریال را محمدرضا خردمندان و علیرضا بذرافشان کارگردانی کرده‌اند و شبکه دوم سیما پخش آن را عهده‌دار شده است. وب‌سایت شبکه دوم اشاره می‌کند که این سریال در3 فصل تولید شده و از رفاقت هاشم و سهراب، شخصیت‌های اصلی این سریال شروع می‌شود. به گفته این وب‌سایت، در فصل اول سریال پوریا پورسرخ، مجید واشقانی، لیلا بلوکات، مریم کاظمی، علیرضا استادی، دارا حیایی، راستین عزیزپور، کیسان دیباج، امیررضا فرامرزی، میترا رفیع، مهرداد فلاحتگر، حبیب دهقان‌نسب، حسین پاکدل و... نقش‌آفرینی می‌کنند.


پیش به سوی بریونی
  غذاهای بومی اصفهان

کمتر کسی از ایران وجود دارد که تا به حال به اصفهان نرفته باشد. این شهر و منطقه آن‌قدر جاهای دیدنی و جاذبه عجیب و غریب دارد که همه را به سمت‌و‌سوی خودش می‌کشاند. اما شاید زیر سایه این جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی و معماری، جاذبه‌های غذایی این شهر توریستی کمتر مورد‌توجه قرار گرفته باشد؛ هرچند شکم‌گردان محترم به هر کجا که بروند، حتما این جنبه‌ از مقصد خودشان را هم کشف خواهند کرد. در سایت شهرداری این شهر، درباره غذاهای سنتی اصفهان چنین آمده:«مشهورترین غذای سنتی اصفهان بریان است. غذاهای دیگری چون اشکنه، کاله‌جوش، اماج، کاچی، گوشت و لوبیا، گوشت و عدس، قیمه‌ریزه، سرگنجشکی، پلوماش، ماشازردک، تاس‌کباب، یخمه‌ترش، یخمه‌لوبیا، کوفته‌باقالی، کباب‌مُشتی، ماشا‌قمری، حلیم‌بادمجان، خورش‌ماست، نخوداب‌غوره، شوربا، آش‌آلوچه و شله‌بریان‌زیره و... از دیگر غذاهای سنتی استان اصفهان به شمار می‌آیند.» البته به این سیاهه، قطعا باید گز، پولکی، برشتوک و شیرینی برنجی اصفهانی را هم اضافه کرد. بریونی، غذایی شبیه همبرگر است که از ترکیب گوشت گردن گوسفند، جگر سفید گوسفند، ادویه اصفهانی، پیاز، نمک، دارچین، فلفل و زردچوبه تهیه می‌شود.


طعم تازه
  توریسم غذایی

بهتر است جدا از اینکه خود مقاصد مهم در گردشگری غذایی را معرفی می‌کنیم، از خود این فعالیت هم صحبت کنیم. اول اینکه گردشگری غذایی فقط خاص کسانی که به قول معروف «شکمو» هستند نیست. همه ما دوست داریم طعم‌ها و غذاها و دستور‌پخت‌های جدید غذایی را تجربه کنیم. این ربطی به شکم‌‌باز بودن یا نبودن ما ندارد. پس یکی از گزینه‌های مناسب این است که می‌توانید به‌منظور چشیدن غذاها و نوشیدنی‌های محلی یک مقصد، به آنجا سفر کنید. اصلا یک روز داخل همین تهران، شال و کلاه کرده و صرفا برای میل کردن یک ترشی یا غذا یا خوردنی خاصی، به جایی بروید. متأسفانه بیشتر ما غذاها و نوشیدنی‌ها و طعم آنها را در حاشیه سفرها و گردش‌هایمان مورد‌توجه قرار می‌دهیم و این شاید ظلم به این حوزه باشد. می‌گویند که گردشگری غذایی یک فعالیت عمومی بوده و صرفا شامل میل کردن غذا نمی‌شود؛ بلکه می‌تواند جنبه‌های مختلف آن مانند فروشنده‌های دوره‌گرد تا رستوران‌های شیک را در‌بر بگیرد. پس ممکن است طعم کباب‌های یک فروشنده دوره‌گرد در اطراف میدان آزادی، شما را بار دیگر به آنجا بکشاند؛ این یعنی گردشگری غذایی.


ایستاده در دیوارها
  رشته‌های صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی

یکی از بهترین ورزش‌هایی که در آن، حسابی آدرنالین خون شما به اوج رسیده و البته استقامت بدنی و روانی شما هم سنجیده خواهد شد، صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی است. البته وقتی داریم از این رشته ورزشی صحبت می‌کنیم، منظورمان جنبه‌های باشگاهی و مصنوعی آن است. هرچند اگر حرفه‌ای شدید کسی جلوی شما را نخواهد گرفت که به‌صورت واقعی و در دل طبیعت هم بخواهید از این کارها بکنید. ولی ورزش صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی در سایت‌های باشگاهی امن‌تر و کنترل‌شده‌تر است. گفته می‌شود که از 3تا 7سالگی زمان مناسبی برای استعدادیابی برای شروع این رشته ورزشی است. اما به هر حال، جنبه‌های مختلف این رشته وجود دارد؛ از جنبه‌های تفننی و آماتوری گرفته تا حرفه‌ای و طبیعی و... . در تهران می‌توانید باشگاه‌های صخره‌نوردی و سنگ‌نوردی مختلفی را پیدا کنید که شما را درگیر این رشته مهیج ورزشی کنند. از جمله این باشگاه‌ها می‌توان به باشگاه سنگ‌نوردی دیهیم، ققنوس، دانشگاه امام‌علی(ع)، سالن سنگ‌نوردی زنده‌یاد داوودی، دانشگاه تربیت‌مدرس و... اشاره کرد. این رشته نیاز به موارد ایمنی زیادی داشته و باید حتما تحت‌نظر یک مربی کاربلد و در یک سایت‌ مجهز انجام گیرد.



نمایش در حرکت
  اسکیت فری‌استایل

همه ما تقریبا می‌دانیم که اسکیت‌سواری یعنی چه. همیشه چند نفری کودک و نوجوان و جوان و حتی بزرگسال را می‌بینیم که در بوستان‌ها و کوچه‌ها و حتی خیابان‌ها، در حال اسکیت‌سواری هستند. خود اسکیت‌سواری یک فعالیت مهیج محسوب می‌شود. اما نکته اینجاست که ذیل اسکیت‌سواری، گرایش‌ها و شاخه‌های بسیار جالب‌تری هم وجود دارد که هر کدام برای خودشان، ارج و قربی یافته‌اند و به واسطه هیجان بالایی که دارند، خیلی‌ها را به سمت خودشان کشانده‌اند. اسکیت فری‌استایل یکی از این رشته‌هاست. این رشته در سال 2005 در فرانسه و توسط فردی به نام سباستین لافارگوا ایجاد شد. نخستین بار نیز در سال 2009بود که در ایران و در باشگاه انقلاب تهران توسط اسکیت‌سواران ایرانی اجرا شد. اسکیت فری‌استایل، در 6بخش بتل، کلاسیک، پیر، اسپید سلالوم، فری جامپ و اسلاید برگزار شده و هر کدام، قوانین خاص خودشان را دارند. در کل رشته فری‌استایل، به جنبه‌های نمایشی اسکیت‌سواری و اجرای حرکات مشکل از میان موانع و نیز اجراهای چندنفره و نمایشی و... گفته می‌شود. جالب اینکه ایران در این رشته ورزشی، جزو پرافتخارترین کشورهای آسیایی و جهانی محسوب می‌شود و کلی مدال دریافت کرده.



در محضر طنازان
  رمز طنز
  درسگفتارهایی از زرویی نصرآباد

وضعیت طنز در زمانه ما، البته مثل وضعیت شعر و داستان‌نویسی نیست، چراکه در حال حاضر طنزپردازان قابل احترام، خیلی کم داریم؛ شاید کمتر از انگشتان حتی یک دست. بدون شک ابوالفضل زرویی نصرآباد، یکی از چهره‌هایی بود که از همان ابتدا به‌صورتی کاملا جدی به طنز می‌پرداخت، طوری که به گفته سردبیر سابق گل‌آقا، حتی خود صابری‌فومنی شیفته قلم و نگاه و طنازی‌های این چهره بود. متأسفانه زمان زیادی نیست که این طنزپرداز را از دست داده‌ایم. حالا به کوشش سیدعباس سجادی، کتاب «رمز طنز؛ درسگفتارهای ابوالفضل زرویی‌نصرآباد» به زیور طبع آراسته شده و همه می‌توانند از نگاه و آموزش‌های این چهره نهایت بهره را ببرند. این کتاب، حاصل‌جمع نکته‌های آموزشی است از نشست‌های ادبی «رمز طنز» که با مدیریت وی در فرهنگسرای نیاوران برگزار می‌شد. زرویی‌نصرآباد از کسانی بود که هم کار طنز را به خوبی انجام می‌داد و هم کارهای تحقیقاتی و پژوهشگرانه قابلی در این زمینه به سرانجام می‌رساند. این کتاب حاصل 32جلسه حضور این چهره در فرهنگسرای نیاوران بوده  که حالا مهم‌ترین نکته‌هایش به‌منظور استفاده طنزپردازان جوان و کهنه‌کار، نشر یافته است.


غیرقابل جایگزین باشید
  کتاب مهره حیاتی
  ست گادین

هر از چندی افرادی در حوزه‌های خاصی ظهور و بروز پیدا می‌کنند که هم دانش بالایی دارند و هم خلاقیت و ایده‌هایی نو برای مطرح کردن. بدون شک ست گادین را در روانشناسی صنعتی و اصول موفقیت تجاری، باید جزو این دسته آدم‌ها بدانیم؛ مردی که همین الان هم سخنرانی‌هایش دست‌به‌دست می‌چرخد و همه از آنها و نکته های بدیعی که دارد، نهایت بهره را می‌برند. کتاب «مهره حیاتی» گادین، از آن دست کتاب‌هایی است که اگر می‌خواهید به‌صورت جدی در حوزه خودتان کار کنید، باید آن را بخوانید. کتاب درباره کارفرماها و کارگران است. ست گادین می‌گوید که تا پیش از این و به‌مدت چند سده، اگر همه نیروهای کارگری و تحت امر، متوسط و قابل‌تغییر و تعویض بودند، برای کارفرماها و سرمایه‌دارها بهتر بود؛ چرا که به‌واسطه رقبای بیشتری که وجود داشتند، این کارگران ناچار بودند با حقوق کمتر کار کنند اما هم‌اکنون این چرخه به هم خورده و گروه سومی نیز ظهور کرده‌اند که هم می‌توانند فرمان‌پذیر نباشند و هم از امکانات سرمایه‌دارها و کارفرماها بهره ببرند. این کتاب را از دست ندهید؛ نکته‌های زیادی دارد.

این خبر را به اشتراک بگذارید