عوض شدن عجیب دی‌ان‌ای با پیوند مغز استخوان
دانشمندان می‌گویند در ماجرایی بی‌سابقه دی‌ان‌ای یک مرد آمریکایی پس از پیوند مغز استخوان با دی‌ان‌ای فرد اهداکننده جایگزین شده است
کریس لانگ، از اهالی شهر رنو در ایالت نوادای آمریکا 3ماه پس از عمل پیوند مغز استخوان متوجه شد که دی‌ان‌ای خونش تغییر کرده است. دی ان‌ای لانگ به‌طور کلی با دی ان‌ای فردی که سلول‌های مغز استخوانش را به او اهدا کرده بود، جایگزین شده بود. این در حالی بود که لانگ با این مرد آلمانی فقط از طریق چند پیام ارتباط برقرار کرده بود.
یک همکار او را تشویق کرد تا خون خود را آزمایش کند. این همکار حدس زده بود که ممکن است چنین اتفاقی افتاده باشد، چراکه هدف از این عمل این است که خون سالم جایگزین خون ناسالم شود که طبیعتا شامل
دی ان‌ای هم می‌شود.
با این حال، پس از گذشت 4سال از این جراحی، فقط خون لانگ نبود که از این عمل جراحی تأثیر گرفته بود. دی ان‌ای خودش و همچنین اهدا‌کننده‌اش در شکاف‌های لب و گونه‌های او مشاهده شد. آنچه از همه بیشتر لانگ و همکارانش را در آزمایشگاه جرم‌شناسی متعجب کرد این بود که کل دی ان‌ای موجود در مایع منی او به اهدا‌کننده‌اش تعلق داشت. او می‌گوید: واقعا باورکردنی نیست که من ناپدید شوم و شخص دیگری بتواند ظاهر شود.
به گزارش نیویورک‌تایمز، لانگ تبدیل به یک «کایمرا» شده بود. این اصطلاح فنی برای افرادی با 2مجموعه دی ان‌ای به‌کار می‌رود که بسیار نادر است. این کلمه نام خود را از یک موجود در اساطیر یونان گرفته که ترکیبی از شیر، بز و مار است و از دهانش آتش خارج می‌شود. پزشکان و دانشمندان پزشکی قانونی از دیرباز می‌دانند که برخی از اقدامات پزشکی افراد را به کایمرا تبدیل می‌کند، اما تاکنون سابقه نداشته که دی‌ان‌ای یک اهداکننده، فراتر از خون، در تحقیقات جنایی مورد مطالعه قرار بگیرد.
ده‌ها هزار نفر از مردم هر سال عمل پیوند مغز استخوان را به‌خاطر سرطان‌های خون و سایر بیماری‌های خونی مانند لوکمیا، لمفوم و کم‌خونی سلول داسی انجام می‌دهند.
این موضوع که در سپتامبر گذشته در کنفرانس بین‌المللی علمی پزشکی قانونی ارائه شد، اکنون توجه تحلیل‌گران دی‌ان‌ای را بسیار جلب کرده است.
یک پزشک معمولی به این دلیل که این نوع از کایمریسم به‌احتمال زیاد مضر نیست، نیازی به دانستن اینکه DNA اهداکننده در کدام قسمت از بدن بیمار قرار می‌گیرد ندارد. چون نمی‌تواند یک شخص را دچار تغییر کند. اندرو رضوانی - مدیر پزشکی بخش پیوند خون و مغز مرکز پزشکی دانشگاه استنفورد - می‌گوید: مغز و شخصیت بیماران تغییری نمی‌کند.
او در ادامه اضافه می‌کند: بیماران گاهی از من سؤال می‌کنند که چه اتفاقی می‌افتد اگر یک مرد در خون خود کروموزوم‌های یک زن را داشته باشد یا برعکس و من به آنها می‌گویم این موضوع مهمی نیست.
با این حال، این موضوع برای دانشمندان پزشکی قانونی فرق می‌کند. کارآگاهان جنایی بر این فرضند که هنگام جمع‌آوری شواهد DNA از صحنه جرم، هر قربانی و هر مرتکب یک کد شناسایی مشخص را از خود باقی می‌گذرد. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که 2نفر که یکی از آنها هم 10سال جوان‌تر باشد و هزاران مایل دورتر زندگی کند از یک دی ان‌ای برخوردار باشند.
در سال 2004 میلادی، کارآگاهان در آلاسکا مشخصات دی ان‌ای استخراج شده از مایع منی یک فرد را در یک بانک اطلاعات جنایی
دی ان‌ای بارگذاری کردند. این داده‌ها منطبق بر ویژگی‌های یک مظنون بود. اما یک مشکل وجود داشت: این مرد در زمان جنایت، در زندان بوده است. معلوم شد که وی پیوند مغز استخوان دریافت کرده است و اهداکننده که برادر او بود، سرانجام محکوم شد.
داستان‌های مشابه دیگری طی سال‌های 2005تا 2008به همین شکل اتفاق افتاد که البته با کشف انجام عمل پیوند در مجرمان، موضوع خاتمه یافت.
وضعیت کنونی لانگ یک علامت سؤال گریزناپذیر ایجاد می‌کند: اگر او بچه داشته باشد چه اتفاقی می‌افتد؟ او ژن‌های خود را به فرزندان آینده‌اش منتقل می‌کند یا ژن‌های اهداکننده آلمانی را؟ در این مورد، البته به پاسخ نیاز نیست، زیرا لانگ بعد از به دنیا آمدن فرزند دومش عمل وازکتومی انجام داده بود.
اما در مورد دیگران چطور؟ 3متخصص پیوند مغز استخوان که در این مورد تحقیق می‌کنند می‌گویند که این یک سؤال جذاب است. آنها متفق‌القولند که انتقال ژن‌های شخص دیگر به‌خاطر پیوند غیرممکن است.
