انگلیس روی خط انتخاب

محمدامین خرمی ـ خبرنگار

 انگلیسی‌ها در مواقع عادی، هر 5سال یک‌بار در انتخابات سراسری شرکت می‌کنند اما دوره اخیر برای آنها یک دوره کاملا غیرعادی بوده و آنها روز پنجشنبه برای سومین‌بار طی 4سال گذشته به پای صندوق‌های رأی می‌روند.
غیرعادی‌بودن شرایط در انگلیس متاثر از تصمیم 3سال پیش مردم این کشور است که با رأی خود در یک همه‌پرسی ملی، راه خروج از اتحادیه اروپا را به دولتمردان نشان دادند. 51درصد از شرکت‌کنندگان در همه‌پرسی سال2016، به جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا که به «برگزیت» معروف شده، رأی دادند. اگرچه 49درصد باقی‌مانده بر ماندن اصرار داشتند، اما رأی اکثریت نسبی مبنای کار قرار گرفت و انگلیس روند خروج از اتحادیه اروپا را آغاز کرد. دولتی‌ها اما در مذاکرات خود با مقام‌های اروپایی چندان موفق عمل نکردند و با گذشت حدود 3سال از همه‌پرسی برگزیت، همچنان نحوه خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به کلافی سردرگم شباهت دارد.
برگزیت همانطور که جامعه انگلیس را دوپاره کرده، سیاستمداران این کشور را هم در مقابل هم قرار داده است. این اختلاف به حزب محافظه‌کار که طی حدود 10سال گذشته قدرت را در این کشور در دست داشته کشیده شده و انتخابات پیش از موعد کنونی، نتیجه همین اختلاف است. بوریس جانسون که پس از ناکامی ترزا می در به نتیجه رساندن برگزیت به رهبری حزب و در نتیجه کرسی نخست‌وزیری رسید، ‌ماه قبل مجلس را منحل و انتخابات زودهنگام اعلام کرد. هدف جانسون از میان برداشتن نمایندگان مخالف طرح او برای برگزیت و تقویت جایگاهش در مجلس و حزب است تا شاید بتواند انگلیس را از بن‌بستی که بر سر جدایی از اتحادیه اروپا ایجاد شده رها کند. بر همین اساس، انگلیسی‌ها 3روز دیگر به پای صندوق‌های رأی می‌روند تا سهم هر حزب را از 650کرسی مجلس مشخص کنند. جانسون دست به قماری زده که یک سوی آن کنترل بیشتر حزب محافظه‌کار بر مجلس، و یک‌سوی دیگر آن از دست‌دادن کرسی‌های کنونی و افتادن قدرت به‌دست حزب کارگر است. او در نامه‌ای که دیروز در روزنامه «دیلی‌میل» چاپ لندن منتشر شده، از هواداران حزب محافظه‌کار خواسته با شکل‌دادن یک مجلس اکثریت، دولت را در حل بحران برگزیت و خارج‌کردن انگلیس از وضعیت مبهم کنونی کمک کنند.
پیش از جانسون، ترزا می‌ نیز در سال2017 با هدفی مشابه انتخابات زودهنگام اعلام کرد اما برخلاف انتظار، تعدادی کرسی نیز از دست داد و در موقعیت ضعیف‌تر قرار گرفت. پیش از ترزا می، انتخابات سراسری انگلیس در سال2015 برگزار شده بود که به پیروزی دیوید کامرون منجر شد؛ فردی که براساس محاسبات اشتباه همه‌پرسی برگزیت را برگزار کرد و به‌عنوان نخستین قربانی آن، پس از مشخص‌شدن نتیجه، از قدرت کنار رفت.
 
انتخابات و وعده‌هایش
قدرت در انگلیس اغلب میان 2حزب اصلی این کشور یعنی حزب محافظه‌کار و حزب کارگر دست به‌دست شده است. در دوره‌های کوتاهی نیز حزب لیبرال دمکرات موفق شده قدرت را در دست بگیرد یا با حزب محافظه‌کار دولت ائتلافی تشکیل دهد. در انتخابات کنونی نیز رقابت همچنان میان این 3حزب است اما احزاب دیگر نیز فعالانه در رقابت‌ها حضور دارند و بدون‌شک تعدادی از کرسی‌های مجلس را از آن خود خواهند کرد. مهم‌ترین موضوعات مطرح‌شده در انتخابات امسال، موضوع برگزیت، بودجه سیستم بهداشت عمومی و اصلاح سیستم مهاجرتی انگلیس است.
رهبران احزاب آخرین ساعات قانونی تبلیغات را سپری می‌کنند. بوریس جانسون، رهبر حزب محافظه‌کار، انتخابات پنجشنبه را «تاریخی» خوانده و آن‌را «فرصتی برای عبور از برگزیت» دانسته است. فارغ از ماجرای برگزیت، حزب محافظه‌کار تمرکزش را بر موضوع مهاجرت گذاشته است. پریتی پاتل، وزیر کشور، اطلاعاتی در مورد طرح تازه حزب محافظه‌کار برای تغییر سیستم پذیرش مهاجر منتشر کرده که از سیستم مهاجرتی اتریش الگوبرداری شده است. براساس این طرح، انگلیس تعداد متقاضیان پذیرفته‌شده را از سال2021 کاهش می‌دهد و در روند پذیرش خود، تخصص افراد را براساس یک سیستم امتیازدهی مشخص مدنظر قرار خواهد داد. در چارچوب این طرح، سرمایه‌گذاران و متخصصان حوزه بهداشت و درمان زودتر از دیگران پذیرش می‌شوند و نیروی کار غیرماهر نیز درصورت نیاز بازار داخلی امکان ورود پیدا می‌کند. حزب محافظه‌کار این سیستم را باتوجه به نگرانی هواداران برگزیت نسبت به افزایش ورود مهاجران به انگلیس، طراحی و اعلام کرده است.
جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر، رأی‌گیری پیش‌رو را «فرصتی برای رأی‌دادن به نفع امید» دانسته و مدعی شده ‌برنامه‌ای دارد که انگلیس را متحول می‌کند. کوربین نیز تاکنون بارها بر سر برگزیت با جانسون رو‌در‌رو شده اما برای جلب آرای مردم، برنامه‌ای نیز ارائه کرده که محورش خدمات رفاه اجتماعی است. براساس این طرح، افراد شاغل و بازنشسته، از مزایای خدمات رفاهی عمومی جدید برخوردار خواهند شد. مراقبت شخصی از افراد سالمند، یکی از مهم‌ترین بندهای طرح تازه کوربین است که طی روزهای اخیر سروصدای زیادی به‌راه‌انداخته است. براساس برآوردها، طرح مراقبت از سالمندان بیش از 6میلیارد پوند هزینه خواهد داشت و بودجه خدمات اجتماعی را به 26میلیارد پوند در سال می‌رساند. حزب کارگر با انتشار گزارشی اعلام کرده که دست‌کم 10هزار نفر طی 2سال اخیر به‌خاطر ناتوانی در پرداخت هزینه‌های درمان به مراکز حمایت دولتی مراجعه و تقاضای کمک کرده‌اند.
جو سوینسون، رهبر حزب لیبرال دمکرات‌ نیز این انتخابات را فرصتی دوباره برای مهار برگزیت دانسته و گفته که حزبش به‌دنبال «تغییر واقعی» است. لیبرال دمکرات‌ها بر کم‌کردن فاصله میان کاربرد تکنولوژی‌های جدید در حوزه زیرساخت‌ها در انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی متمرکز شده‌اند. این حزب اعلام کرده به‌دنبال افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه برقی‌کردن خطوط ریلی، افزایش ضریب نفوذ اینترنت پهن‌باند و افزایش جایگاه‌های شارژ خودروهای الکتریکی است. اد دیوی، معاون این حزب گفته است: «نه حزب کارگر و نه حزب محافظه‌کار توانایی عمل به وعده‌های‌شان را ندارند؛ آنها چکی صادر کرده‌اند که نقد نمی‌شود.» او رأی به حزب لیبرال دمکرات را رأی به توقف هزینه‌های ناشی از برگزیت و در نتیجه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های سراسری انگلیس دانسته که نتیجه‌اش حذف بی‌عدالتی است.

انتخابات چگونه برگزار می‌شود؟
انتخابات سراسری در انگلیس برای تعیین ترکیب 650کرسی مجلس عوام هر 5سال یک‌بار برگزار می‌شود. افراد با سن 18سال یا بیشتر می‌توانند در انتخابات شرکت کنند. بر این اساس، 46میلیون نفر از جمعیت 66میلیون و 500هزار نفری انگلیس در انتخابات پیش‌رو، واجد شرایط رأی‌دهی هستند اما اندکی بیش از 4میلیون نفر برای شرکت در انتخابات ثبت‌نام کرده‌اند. حضور جوانان اغلب در انتخابات پررنگ نیست. در سال2017، حدود 59درصد از جمعیت جوان 20 تا 24ساله در انتخابات شرکت کردند. این میزان در جمعیت 60  تا 69ساله حدود 77درصد بوده است. شعب اخذ رأی در کلیساها و مدارس برپا می‌شوند. 3هزار و 322نامزد در انتخابات امسال حضور دارند.



مهم‌ترین برنامه‌های احزاب اصلی




بوریس جانسون
حزب محافظه‌کار

 ـ اجرای برگزیت و خروج از اتحادیه اروپا تا 6هفته دیگر.
ـ افزایش 20میلیارد پوندی بودجه سیستم بهداشت عمومی تا سال2024 و استخدام 50هزار پرستار جدید.
ـ استخدام 20هزار افسر پلیس طی 3سال آینده.
ـ عدم‌افزایش مالیات بردرآمد.
ـ اجرای سیستم مهاجرتی الگوبرداری شده از قوانین اتریش.












جرمی کوربین
حزب کارگر

ـ برگزاری یک همه‌پرسی جدید در مورد برگزیت.
ـ اختصاص بودجه‌ای 400میلیارد پوندی برای خدمات عمومی شامل 250میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در حوزه انرژی، حمل‌ونقل و محیط‌زیست و 150میلیارد پوند برای مدارس و بیمارستان‌ها.
ـ اختصاص اینترنت پهن‌باند رایگان از طریق فیبرنوری برای تمامی خانه‌ها و شرکت‌ها تا سال 2030.
ـ حداقل دستمزد 10پوند در هر ساعت برای تمامی کارگران.














جو سوینسون
حزب لیبرال دمکرات
ـ توقف برگزیت و اختصاص هزینه‌های آن به بودجه خدمات عمومی.
ـ اختصاص بودجه 20میلیارد پوندی در هر سال برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی.
ـ افزایش یک‌درصدی مالیات بر درآمد با هدف تامین بودجه خدمات درمانی و اجتماعی. این افزایش مالیات، سالانه 26میلیارد پوند بودجه وارد سیستم بهداشت عمومی خواهد کرد.
ـ استخدام 20هزار معلم جدید و افزایش سالانه 10میلیارد پوندی بودجه مدارس. 
ـ اختصاص بودجه 130میلیارد پوندی برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها.