کِلک
من به آن زاهد که تقدسش در چهرهاش نوشته شده، به پرندهای که در آسمانش و بهشتش پرواز میکند، به ماهی در اقیانوسش، حسادت میکنم. حتی به جانوری وحشی که در بیشه میخزد حسادت میکنم، چون همه آنها خاطری آسوده دارند. گذشتهای که در گناه سپری شده باشد بار سنگینی است!
خانواده پاسکوآل دوآرته، کامیلو خوسه سلا، ترجمه: فرهاد غبرایی، نشر ماهی، صفحه 122