هیچکاک در اوج
استاد تعلیق و دلهره هنگام ساخت «شمال به شمال غربی» در بهترین دوران حرفهایاش قرار داشت
هیچکاک در دهه50 میلادی بهترین دوران حرفهایاش را پشتسر میگذاشت. بعد از فیلمهای فوقالعادهای چون «سایه یک شک» (1943) و «بدنام» (1946)، در دهه50 استاد اوج گرفت و بهترین فیلمهایش را ساخت. در این سالها او هم بسیار پرکار است و هم اینکه هر فیلمش میتواند یک اتفاق مهم سینمایی باشد. از چند تجربه غریب چون فیلم رئالیستی «مرد عوضی» (1956) و کمدی نه چندان پرمایهای چون «دردسر هری» (1954) اگر بگذریم با مجموعهای از شاهکارهای هیچکاک در این سالها مواجه میشویم: «بیگانگان در قطار» (1951)، «پنجره عقبی» (1954)، «سرگیجه» (1958) و شمال به شمال غربی (1959).
شمال به شمال غربی آخرین فیلم هیچکاک در دهه50 میلادی است که جزو بهترین آثارش محسوب میشود.
فیلمی مفرح بعد از عاشقانهای تلخ
هیچکاک شمال به شمال غربی را بلافاصله بعد از فیلم سرگیجه کارگردانی کرد. از فضای عاشقانه غریب و تلخ سرگیجه که میان آثار خود هیچکاک هم جایگاهی منحصر به فرد دارد به فضای مفرح و سرگرمکننده شمال به شمال غربی میآییم. گویی استاد بعد از پروژهای سنگین، نیاز به ساختن فیلمی داشته که بتواند خستگی ناشی از سرگیجه را از تن بزداید.