
جمعههای پرترافیک جنوب تهران

ابوذر چهل امیرانی_ دبیر تحریریه
مشغلههای زندگی و فکری، امروزه بسیاری از افراد را درگیر خود کرده و معضلات دیگری هم مثل اتلاف وقت زیاد در شبکههای مجازی باعث شده تا اعضای خانواده کمتر همدیگر را ببینند و گفتوگو کنند. بنابراین کمتر خانوادهای میتوان یافت که در روزهایی به غیر از تعطیلات، کنار هم قرار گیرند و اوقات فراغتی به دست آورند، اما ایام تعطیل هم دستکمی از روزهای دیگر برای ساکنان جنوب شهر ندارد. کافی است خانوادهها در روز جمعه از خانه خارج شوند و بخواهند برای ساعتی هم شده، سری به بوستانها یا مراکز تفریحی مناطق خود بزنند. خروج از خانه همان و خرد شدن اعصاب آنها همان. هریک از مناطق جنوبی شهر در این روز با مشکلی خاص مواجهند که ترافیک و هرج و مرج را به آنها تحمیل میکند. روزهای جمعه، ساکنان منطقه16 با شلوغی محله نازیآباد و معابر اطراف آن به دلیل حضور جمع زیادی از افراد در بازار دوم مواجه میشوند. ساکنان منطقه17 با چنین مشکلی در محلههای امامزاده حسن(ع) و زمزم به دلیل فعالیت بازارهای پوشاک و کاشی و سرامیک درگیرند و ساکنان منطقه18 با گرهترافیکی بزرگی در محلهها به خاطر فعالیت بازار پرندهفروشی در محله خلیجفارس روبهرو هستند.
افرادی که در شهرری ساکن هستند، باید ترافیک و شلوغی اطراف بهشت زهرا(س) و حرم حضرت عبدالعظیم(ع) را تحمل کنند و ساکنان منطقه19 هم چارهای جز تحمل هرجومرج در اطراف بازار خرید و فروش خودرو را ندارند. همین منطقه با مشکلاتی هم در اطراف بازار احسانی روبهروست و با وجود تلاشهای انجام شده برای ساماندهی آن، همچنان ترافیک و شلوغی را میتوان در بزرگراه شهید چراغی و بلوار شکوفه مشاهده کرد. در چنین وضعی که برای طی مسیری 5دقیقهای، میبایست ساعتها در ترافیک ماند، کمتر خانوادهای رغبت بیرون آمدن از خانه پیدا میکند و بهترین کار را حضور در چهاردیواری خود میبیند. فعالیت بازارهای محلی در مناطق جنوبی شهر که مشتریان زیادی از سراسر شهر به سوی خود جلب میکنند، خالی از لطف نیست و باعث رونق اشتغال هممحلهایها و افزایش ارزش واحدهای تجاری و مسکونی اطراف خود میشوند، اما باید چارهای برای رفع مشکلاتی که به دیگران تحمیل میکنند، اندیشید.
ساخت پارکینگ در کنار بازارهای محلی، برخورد جدی با دستفروشان و سدمعبرکنندگان، ساماندهی دلالان خودرو و نصب پلهای عابر یا ایجاد زیرگذر در ورودی یا خروجی راستههای تجاری، از جمله فعالیتهایی است که به تناسب مشکلات هریک از این بازارها میتوان انجام داد. از آنجا که انجام برخی از این کارها نیازمند توجه مدیریت شهری است و اتفاقاً هزینههای زیادی میطلبد، میبایست فعالیتهایی برای جذب سرمایهگذاران بخش خصوصی انجام داد. از سوی دیگر، بخشی از این هزینهها باید توسط کاسبان و افرادی تأمین شود که از این بازارهای محلی منفعت میبرند و با رونق کسب و کارشان، درآمد زیادی به دست آورده و قیمت املاک آنها چندبرابر شده است.