کلکسیون انارها

 این درست که تهران هیچ وقت انار نداشته، اما ایران همیشه تاریخ، مهد انواع و اقسام انارها بوده است. این ماجرا زمانی جالب‌تر می‌شود که همه ما بدانیم در ایران بیش از 740 نوع انار وجود دارد؛ انارهایی که هرکدام خاص هستند و البته ویژگی‌های خودشان را دارند؛ انارهایی که ما تعداد خیلی کمی از آنها را توانسته‌ایم بشناسیم.

انارهایی با خاصیت کویری یزد
یزدی‌ها علاوه بر تاریخ دیرینه خودشان، به انارهای خوشرنگ و طعم‌شان هم می‌بالند. شهرستان تفت در استان یزد، معروف‌ترین انارها را دارد. پرطرفدارترین انواع انار در یزد اینها هستند:

    انار عقدا: انارهای ریز و دانه درشتی هستند که گاهی هم به ترشی می‌زنند. این انارها احتمالا فقط در همان حوزه یزد پرورش پیدا می‌کنند و مشتری‌های خاص خود  را دارند.

   انار ملس: انار پوست نازک است که در آبدار بودنش هیچ شکی نیست. همانطور هم که از اسمش پیداست این انار نه ترش است و نه شیرین؛ ملسِ ملس است.

   آمله خاتون: این هم از دار‌ودسته انارهای پوست نازک است، با این تفاوت که در این نوع‌، دانه‌های انار از روی پوست قابل لمس هستند.

   انار زاغ: تصوری که شما از انار دارید رنگ قرمز با دانه‌های قرمز ترش است، برای همین هم احتمال می‌دهیم وقتی شما این انار را ببینید به یکی از عجایب خلقت خداوند پی ببرید. همه اینها را نوشتیم تا آخرش بگوییم انار زاغ، پوست سفید‌رنگ با دانه‌های سبز‌رنگ دارد.

   آب‌لمبو: یادتان می‌آید زمانی که بچه بودید، بزرگ‌ترها تعدادی از انارها را با دست فشار می‌دادند و روی آنها یک گاز می‌زدند تا شما آب داخل انار را بخورید؟ آنها همان انارهای آب‌لمبویی بودند. یزدی‌ها به این شیوه آب انارگیری،«اوتولوق» کردن می‌گویند.

متنوع‌ترین انارهای دنیا، بیخ گوش تهران!
عجیب است که «تهران، انار ندارد» اما در همین نزدیکی‌اش، یعنی شهر ساوه، متنوع‌ترین انارهای دنیا به عمل می‌آید؛ انارهایی که شاید اسم خیلی از آنها حتی به گوشتان هم نخورده باشد.

   انار سیاه: انار سیاه را کمتر دیده‌اید. می‌گویند بیشتر از آنکه توی جعبه میوه‌فروش‌ها باشد، توی قوطی عطاری‌‌ها پیدا می‌شود، چون خاصیت درمانی زیادی دارد. زردی، اسهال و سیاه سرفه اصلی‌ترین بیماری‌هایی هستند که دوایشان انار سیاه است.

   انار شاور ترش و شیرین: ترش و شیرینش فرقی با هم ندارند و جزو کمیاب‌ترین گونه‌های انار ساوه هستند؛ اناری که در پاییز می‌رسد و اغلب برای مصرف داخلی ایران توزیع می‌شود.

   انار ملس تاج بلند: برخلاف انارِ شاور ترش و شیرین، انار تاج بلند به اندازه‌ای تولید می‌شود که بیشترین حجم صادرات اناری ایران را به‌ خود اختصاص می‌دهد. اکثر انارهایی هم که در بازار می‌خرید از همین نوع است.

   انار تبریزی: تا به امروز دیده نشده که هیچ‌گونه اناری در درشتی و بزرگی توانسته باشد رقیب این انار باشد. انار تبریزی به پوست کلفتش می‌نازد و بسیار سنگین‌وزن است، به‌طوری که گونه‌های مختلف آن گاهی می‌توانند هرکدام تا یک کیلوگرم هم وزن داشته باشند. گونه‌های خاص‌تر این انار بیش از 5/1تا 2کیلوگرم وزن دارد.

   انار الگ یوسف‌خانی: تقریبا نخستین گونه انار است که آماده خوردن می‌شود. این انار در تابستان می‌رسد و تا رسیدن فصل چیدن انارهای بعدی، تمام می‌شود.

   انار الگ سنگی: این هم مانند انار الگ یوسف‌خانی نوع تابستانی انار است.

همه انارها خوبن ولی انار بادرود یه چیز دیگه‌س
شاید اسم بادرود را کمتر شنیده باشید، اما بدانید که باغات انار بادرود از معروف‌ترین باغ‌های انار در ایران هستند؛ روستایی که انار نادری‌اش بسیار پرطرفدار است. اما درباره انارهای بادرود بد نیست نکته‌های زیر را هم بدانید:
   انار بادرود چون در منطقه‌ای کویری رشد می‌کند و آب شور و شیرین به یک اندازه به آن می‌رسد، دارای دانه‌هایی با مزه ملس است.    انار بادرود اغلب پوست‌ ضخیم و رنگ تیره‌تری نسبت به انارهای دیگر دارد.    انار بادرود، هم برای مصرف خوراکی و هم برای آبگیری یکی از بهترین گونه‌های انار در ایران است؛ بنابراین اگر جایی انار بادرود به چشمتان خورد بدانید یکی از پرآب‌ترین انارها در انتظارتان است.