از این تنور، 13سال است نان می‌خورید!

رسول بهروش

  خبرنگار از علی دایی می‌پرسد: «شما چهره محبوب و مطرحی هستید، حیف نیست که امثال شما، علی کریمی و فرهاد مجیدی در لیگ نباشید؟» و دایی جواب می‌دهد: «چیز غریبی نیست. طبیعت کار کردن در مملکت ما همین است. هیچ‌چیزی سر جای خودش نیست. علی کریمی و فرهاد مجیدی در فوتبال نیستند، چون کسان دیگری باید باشند!» بر منکرش لعنت که دایی محبوب و مطرح است و مردم دوستش دارند، اما این چه لحن مظلوم‌نمایانه‌ای است که یکی مثل علی دایی در چنین بزنگاه‌هایی انتخاب می‌کند؟ در اینکه فوتبال ایران عنصر چسبیده و زاید زیاد دارد تردیدی نیست، اما کی جا برای دایی تنگ بوده که او چنین ژست قربانی می‌گیرد؟ ابتدای این فصل شایعاتی در مورد ممنوع‌الکار بودن دایی مطرح شد. اینکه چقدر درست بود یا نه را نمی‌دانیم، مثل خیلی چیزهای دیگر که از آن بی‌اطلاعیم. در عین حال اگر محدودیتی هم بوده، مذاکره جدی اخیر با گل‌گهر سیرجان نشان داد حالا دیگر منعی برای کار دایی وجود ندارد.
غیر از امسال، علی دایی از سال85 که وارد دنیای مربیگری شده، تقریبا بی‌وقفه و پیاپی کار کرده؛ 2 دوره در پرسپولیس، 2 دوره در سایپا، یک دوره در راه‌آهن، یک دوره در صبا و حتی یک دوره در تیم ملی! این در حالی است که دایی هرگز مربی ارزانی هم نبوده و برای کار کردن شرایطی مثل حضور در پایتخت یا اطراف آن را هم لحاظ می‌کرده؛ اما حتی با وجود این شروط و قیود هم همیشه پیشنهادهایی برای او وجود داشته است. آیا در همه این سال‌ها فوتبال ایران پاک و خالص بوده و همین امسال که دایی هنوز تیم ندارد، این عرصه ناگهان به تباهی و سیاهی کشیده شده است؟ آیا آن روزها که دایی کار می‌گرفت، چسبیده‌ها جایی در فوتبال نداشتند و کار دست اهل فن بود؟ کلا 3‌ماه است بیرون نشسته‌ای اخوی؛ حداقل اصالت تنوری که 13سال از آن نان برده‌ای را زیر سؤال نبر.
یکی دیگر از عادت‌های دایی، شریک تراشیدن به وقت تنگناهاست. او وقتی قرار است علیه منابع مجهول و غیرفوتبالی قیام کند، معمولا برای خودش شرکای خوشنام می‌تراشد. مثلا وقتی در میانه‌های لیگ یازدهم با محمد رویانیان درافتاد، در آن کنفرانس خبری مشهور خطاب به او گفت: «تو از این فوتبال می‌روی، اما امثال من و علی کریمی می‌مانیم.» حالا بگذریم از اینکه چند‌ ماه بعد دایی گران‌ترین قرارداد عمرش را با رویانیان بست و خودش شخصا علی کریمی را بیرون کرد! الان هم دایی برای ترسیم هر چه بهتر فضای متعفن فوتبال ایران، از کریمی و مجیدی وام گرفته و گفته اینجا برای ما جا نیست. شما که هیچ، اما مجیدی یک هفته هم نیست از تیم ملی امید استعفا داده و البته قبل از آن هم بدون هیچ کارنامه‌ای مربی و سرمربی موقت استقلال شد. علی کریمی دوست‌داشتنی هم خودش خوب می‌داند برخلاف بازیگری در وادی مربیگری هنوز هنر اثبات‌شده‌ای ندارد، بنابراین آرام و بی‌توقع سرجایش نشسته است. حالا شما چه می‌گویید آقای دایی؟ مطمئنیم این فوتبال پر از فساد و تیرگی و آدم‌های اضافی است، اما هزار برابر از آن مطمئن‌تریم که علی دایی خیلی زود به همین فوتبال برمی‌گردد. قبول ندارید؟ کمی منتظر بمانید!