فصل سکهشدن کسب و کارها
آتش تقیپور _ بازیگر سینما و تلویزیون
قدیمها بوی پاییز که به مشام آدمها میرسید، دست به کار میشدند. ترشی انداختن و رب درست کردن، رشته بریدن (منظور رشته آش و پلوست)، قرمه پختن(گوشتی که میپختند، سرخ میکردند و با روغن میپوشاندند) و زغال گلولهکردن (برای سوخت کرسی) و... کارهایی بود که در همه خانهها انجام میشد. اما کارهای دیگری هم بود که نیاز به حضور صنعتگر داشت؛ نجار برای محکمکردن پایههای کرسی، حلبساز برای مرمت شیروانی، لحافدوز و... .
علاوه بر این بازار بزازها هم سکه میشد. دمقیچی(خرده پارچه)هایی که جمع کرده بودند، حالا برای دوختن لحاف چهلتکه کرسی، مشتری فراوان داشت.
خلاصه در چنین روزهایی به هر خانه که سر میزدید، تکاپویی برای استقبال از ماههای سرد سال به چشم میخورد. در این میان گلدانها را هم از لب حوض به پشت پنجرهها منتقل میکردند.
همچنین فرش و زیراندازها را هم میشستند تا قبل از بیرمقشدن و کمحرارت شدن آفتاب، خشک و پاکیزه شده باشند.
یک دلیل دیگر هم برای خریدهای اول پاییز وجود داشت؛ کشاورزان در این فصل محصول را برداشت و به خریداران عرضه میکردند. بنابراین درآمد ناشی از فعالیت چندماهه در این روزها به دستشان میرسید و پس از فراغت از فروش، اولین کارشان راهی بازار شدن بود.
همه این تلاشها در اولین ماه پاییز انجام میشد. پاییز که تمام و کمال فرامیرسید دیگر همه آماده شده بودند. برای همین در فصل سرما به هر خانهای که میرفتید حتی اگر صاحبخانه مستمند و تنگدست بود، دستکم میتوانست با یک کرسی گرم و یک چایداغ سرما را از تنتان بگیرد.