
میگفتند جای این کارها در مسجد است، نه مدرسه

نام: بتول صداقت
موقعیت: خیابان آزادی
14، 15سال بیشتر نداشت. با شنیدن صدای مبارزان و تظاهراتکنندگان در خیابان آزادی از مدرسه بیرون میآمد و میان جمعیت شعارهای انقلابی را فریاد میزد. اکنون بتول صداقت، مدیر همان مدرسهای است که بارها برای انجام این کارها از مسئولان و معلمانش کتک خورده بود. بتول صداقت از خاطرات روزهای پرشور انقلاب اسلامی میگوید: «آن روزها در کلاس سوم راهنمایی درس میخواندم و با شنیدن هیاهو و اعتراضات مردم در خیابان آزادی مدرسه را رها کردم و همراه تعدادی از دوستانم به معترضان میپیوستیم. کمکم خودمان گروههای دانشآموزی تشکیل دادیم؛ به همین دلیل اغلب از معلمانمان که طرفدار رژیم بودند، کتک میخوردیم. همچنین در دوران مدرسه سعی میکردم با روسری و حفظ حجاب به مدرسه بروم. وقتی وارد مدرسه میشدم، مسئولان مدرسه درحالیکه روسریام را از سرم میکشیدند، فریاد میزدند: «جای این کارها در مسجد است، نه مدرسه» و من سعی میکردم با دستانم روسری را سفت روی سرم نگه دارم.»