با غریبه آشنا شوید

آرش نهاوندی ـ مترجم

مجموعه‌ای از مدارک، دست‌نوشته‌ها، عکس‌های خانوادگی و اموال شخصی جروم دیوید سالینجر، به‌مناسبت صدمین زادروزش، با مسئولیت و مدیریت مت سالینجر و کالین سالینجر و بخش کلکسیون ویژه کتابخانه نیویورک از ۲۶ مهر امسال به‌مدت 3‌ماه، در کتابخانه‌ عمومی نیویورک به نمایش گذاشته خواهد شد.
به نوشته گاردین، زمانی که جروم دیوید سالینجر در سال 2010درگذشت، نماینده ادبی وی در بیانیه‌ای اعلام کرده بود که مطابق با درخواست تغییرناپذیر سالینجر مبنی بر حفظ اسرار زندگی خصوصی‌اش و بر ملا نکردن رازهای زندگی وی مراسمی به مناسبت درگذشتش برگزار نخواهد شد.
اکنون و پس از قریب به یک دهه از درگذشت سالینجر اوضاع تغییر کرده و پرده‌ای که او برای حفظ اسرار زندگی خصوصی‌اش کشیده بود تا حدی بالارفته و قرار است با موافقت فرزند و همسرش نمایشگاه آثاری از او در کتابخانه عمومی نیویورک برپا شود. این نمایشگاه برای بازدید عموم آزاد خواهد بود.
مت سالینجر فرزند او در بیانیه‌ای گفته است: او (سالینجر) مرد بسیار رازداری بود که البته آثار نوشتاری‌اش را با میلیون‌ها نفر در طول زندگی‌اش به اشتراک گذاشت، اما افراد بسیار معدود و انگشت‌شماری از زندگی او و تفکراتش آگاهی داشتند. من در طول این سال‌ها به این نتیجه رسیده‌ام که درحالی‌که او 2فرزند بیشتر نداشت، اما تعداد بسیار زیادی از خوانندگان او همچنان وجود دارند که آنان نیز از طریق آثار سالینجر ارتباط عمیقی با وی بر قرار کرده‌اند و مدت‌هاست منتظر فرصتی هستند که او را بهتر بشناسند.
ناتور دشت(به ترجمه احمد کریمی و محمد نجفی) مهم‌ترین و تأثیرگذارترین اثر سالینجر در سال 1951انتشار یافت و در ده‌ها میلیون نسخه فروش رفت. سالینجر از دهه 1960دیگر اثری از خود منشتر نکرد  و تنها در مواقع استثنایی درخواست مطبوعات برای مصاحبه را می‌پذیرفت. او حتی دیدار با طرفدارانش که بسیاری از آنها برای دیدن سالینجر به نیوهمپشایر می‌رفتند را به سختی می‌پذیرفت.
در این نمایشگاه نسخه اصلی کتاب ناتوردشت، تایپ شده به‌دست خود سالینجر، چمدانی پر از کتاب جمع‌آوری شده از کتابخانه مملو از کتاب شخصی وی و نامه‌هایی که سالینجر از همرزمانش در جنگ جهانی دوم، نویسندگان و ویراستاران مشهوری نظیر ویلیام شاون، ویلیام ماکسول و ارنست همینگوی دریافت کرده است وجود دارد. همچنین عکس‌هایی از دوران کودکی، جوانی و بزرگسالی سالینجر، ازجمله عکس‌هایی از دوران خدمت او در ارتش آمریکا در زمان جنگ جهانی دوم و  وسایلی از دوران کودکی این نویسنده ازجمله کاسه‌ای که وی آن را در یک اردوی تابستانی در 10 سالگی ساخته و تا آخر عمر آن را حفظ کرده بود در این نمایشگاه دیده می‌شود.
دفترهای یادداشت، پاسپورت‌ها، اوراق هویتی در ارتش که در آنها شغل او نمایشنامه‌نویس و نویسنده قید شده بود و وسایل شخصی سالینجر نظیر پیپ، عینک‌ها و یک ساعت مچی نیز به نمایش گذاشته شده است.
در میان اشیای نمایش داده شده در کتابخانه عمومی نیویورک نیز سندی از سال 1982از یک توصیف شخصی سالینجر از خود، نمایش داده خواهد شد.
سالینجر در این سند درباره خود نوشته است: من یک داستان کوتاه‌نویس حرفه‌ای هستم. من داستان می‌نویسم و تنها داستان می‌نویسم. برای مدت 30 سال من در مناطق روستایی نیوهمپشایر زندگی کردم و بیشتر آثار خود را نیز در همانجا نگاشته‌ام. من همانجا ازدواج کردم و فرزندانم نیز در نیوهمپشایر بزرگ شدند. من از 15سالگی به این طرف با پشتکار و شاید با کنجکاوی و با شور و اشتیاق خاصی داستان می‌نوشتم. با تصور اینکه محصول نهایی (کتاب) دیر یا زود به‌دست خواننده ایده‌آلم می‌رسد. حال چه زنده و چه مرده باشد و چه هنوز متولد نشده باشد. مرد یا زن باشد و شاید هم هیچ‌کدام.