کِلک
بعضی از مشایخ تصوف روشی در محاسبه نفس داشتند که هر کاری می‌کردند یا حرفی می‌زدند آن را در دفتری یادداشت می‌کردند و آخر شب مانند کاسبی که حساب بده و بستان خود را مرور می‌کند، آن دفتر را پیش روی خود می‌گشودند و به حساب اعمال خود می‌رسیدند. تاریخ برای یک ملت به منزله روزنامه‌ای است که مشایخ برای خود ترتیب می‌دادند. آری، گذشته گذشته است، اما اندیشه درباره رخدادهای گذشته و کوشش برای تبیین و تحلیل آنهاست که به ما بصیرت لازم و توش و توان کافی در برخورد با مسائل امروزی‌مان را می‌دهد.
خواب آشفته نفت، از کودتای 28 مرداد تا سقوط زاهدی، جلد چهارم، محمدعلی موحد، نشر کارنامه، صفحه 39
