پشت‌پرده یک استعفا

رسول خادم، کمتر از 3‌ماه پس از انتخاب دوباره‌اش به ریاست فدراسیون کشتی، استعفا داد. در متن نامه استعفای او اشاره دقیقی به دلایل این تصمیم ناگهانی نشده است. خادم در بخش‌هایی از استعفانامه‌اش نوشته است:« زمان رفتن فرا رسیده. گفتنش هم برای من آسان نیست، اما باید پذیرفت... من برای کشتی آمده‌ام، نمی‌خواهم برای ماندگاری خودم کار کنم. اگر می‌خواستم برای خودم کار کنم، هیچ‌گاه به کشتی برنمی‌گشتم. اشتباه برداشت نشود، این کلام من از سر تقوا و فروتنی نیست. بنده سال‌هاست که در مصاف با ناسازگاری‌های روزگار، اهل «وادادن» و قهر و آشتی نیستم. اما افکار قناس من دارد برای کشتی پرهزینه می‌شود. حتما ناتوان‌تر از آن هستم که باری از دوش کشتی بردارم، ولی نمی‌توانم به کشتی دروغ بگویم. دروغ بگویم تا بمانم. کشتی به اندازه کافی تنها‌و‌مظلوم هست. چه باید کرد؟ گاهی بهترین شیوه ایستادن، نایستادن است. گذر زمان بسیاری از سؤال‌ها را پاسخ خواهد داد.» پس از خادم، همه اعضای شورای‌فنی کشتی هم استعفا دادند. منصور برزگر، یکی از اعضای این شورا که سابقه چندین دوره سرمربیگری تیم‌ملی کشتی‌آزاد ایران را هم در کارنامه دارد، به ایسنا گفت:« متاسفانه شرایط اصلا خوب نیست و همه کسانی که می‌خواهند سالم کار کنند، تحت فشارهستند و نمی‌توانند به راحتی کشور را در عرصه‌های مختلف به‌سمت جلو ببرند. خادم که همه چیزش را برای کشتی گذاشته وقتی دید دیگر شرایط برای کار کردن مهیا نبوده و کسی نیست که حرفش را بفهمد، ترجیح داد دیگر نباشد.»  انتقاد عباس جدیدی دیروزعباس جدیدی، قهرمان پیشین کشتی ایران که در انتخابات اخیر فدراسیون شکست خورده بود، مواضع خادم را زیر سؤال برده و گفته بود:« رسول خادم با سیاه‌نمایی، ذهن مردم را منحرف می‌کند. او گفته اگر مسابقه نمی‌دهیم باید مردانه پای اعتقادمان بایستیم. مگر دشمن مردانه پیش می‌آید که ما مردانه پیش برویم؟ ما سر سفره این انقلاب بوده‌ایم و شهدای زیادی داده‌ایم. باید از آرمان‌ها دفاع کنیم و تابع سیاست‌های نظام باشیم»     برزگر: کشتی ضربه بدی خواهد خورد برزگر بدون اشاره به نام هیچ‌یک از منتقدان خادم گفت:«متاسفانه این روزها از کله هر نالایقی حرف در می‌آید و عده‌ای اسم‌ و ‌رسم‌شان مایه‌ننگ است. به نظرم هرچه آدم کنار باشد و فراموش شود، ارزشش بیشتر است. هرچه می‌آیی سالم کار کنی و به کشور خدمت کنی، نمی‌گذارند. آن‌هایی که از کشتی و ورزش به همه چیز رسیدند و جیب‌هایشان پر شد، راحت‌تر کار می‌کنند و امثال رسول خادم که آبرویش را برای کشتی گذاشت و افتخارات زیادی را برای مملکت کسب کرد، مجبور به استعفا می‌شود. شک نکنید کشتی ایران ضربه بدی خواهد خورد.»   چند نکته درباره استعفای خادم  نامه استعفای خادم برخلاف معمول خطاب به مقامات بالادستی (مثلا وزیر ورزش که طبق اساسنامه رئیس مجمع فدراسیون است) نوشته نشده است. مخاطب این نامه طرفداران کشتی و شیوه نگارش آن شبیه به نامه‌های سرگشاده است.  در متن‌نامه از همه اعضای خانواده کشتی و البته صدا‌و‌سیما و جامعه رسانه‌ای هم قدردانی شده اما باز هم اشاره‌ای به مدیران وزارت ورزش یا کمیته ملی المپیک نشده است.  هم‌زمانی این استعفا با مواضع چالش‌برانگیز خادم درباره مسابقه ندادن ورزشکاران ایرانی با نمایندگان رژیم صهیونیستی، باعث ایجاد شائبه‌هایی شده است. برخی تصور می‌کنند به خاطر آن مواضع، خادم تحت‌فشار قرار گرفته و مجبور به استعفا شده است. عده‌ای دیگر می‌گویند او از بی‌توجهی مقامات بالادستی نسبت به هشدارهایی که داده، دلخور شده و کناره‌گیری است.  رسول خادم در چهار- پنج سالی که رئیس فدراسیون کشتی بود، رابطه زیاد خوبی با وزارت ورزش نداشت. اختلاف او با محمود گودرزی، وزیر پیشین، چندین‌بار به رسانه‌ها کشیده شد. این رابطه در ابتدای ورود مسعود سلطانی‌فر تا اندازه‌ای ترمیم شد، اما به دنبال واکنشی که وزارت ورزش به نتایج تیم‌ملی در بازی‌های جهانی نشان داد، این رابطه دوباره به تیرگی گرایید. برخلاف گودرزی، سلطانی‌فر تلاش می‌کرد با خادم مدارا کند، گرچه به نظر می‌رسید نه خود او دل خوشی از رئیس مستقل فدراسیون کشتی دارد، نه معاونش، محمدرضا داورزنی.