عدالت اجتماعی با شهر دوستدار سالمند

واقعیت این است که امروزه در شرایطی به سر می‌بریم که با افزایش تعداد سالمندان مواجه‌ایم و موضوع خلق شهری دوستدار سالمند، به ضرورتی در راه تحقق عدالت اجتماعی تبدیل شده است. از این‌رو، طی سالیان اخیر، کارهایی از سوی مدیریت شهری در قالب طرح‌های مناسب‌سازی شهری صورت گرفته است. اما ارزیابی‌هایی که از دریچه مشاهدات عینی و گفت‌و‌شنود با مردم انجام شده، نشان می‌دهد فضاهای شهری هنوز برای حضور سالمندان مناسب نیست. مدیریت شهری با ایجاد بسترهایی مانند خانه‌های سلامت و کانون‌های سالمندی و اجرای برنامه‌های نشاط‌آوری مانند «دوشنبه‌های سالمندی» گرچه تلاش کرده است قدم‌های مفیدی را در افزایش کیفی و کمی میزان خدمت‌رسانی به سالمندان بردارد، اما این اقدامات کافی نیست و برای افزایش امید به زندگی، ایجاد محافل سالمندی نظیر طراحی و ساخت پارک ویژه سالمندان می‌تواند در زمره فعالیت‌های قابل بررسی و برنامه‌ریزی‌های آتی برای رفاه حال سالمندان قرار گیرد. پیش‌بینی خدمات ویژه و فضاهای مناسب در وسایل حمل‌ونقل عمومی برای ایجاد سهولت در حرکت و جابه‌جایی سالمندان از اقدامات دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد. به هر حال، متولیان امر باید به نیازهای متفاوت سالمندان آگاهی و به آن توجه داشته باشند و با فراهم کردن شرایط و امکانات ویژه، شهر را برای زندگی آسان و بدون اتکا به اطرافیان برای این قشر فراهم کنند.