اعتراف تلخ و دیرهنگام

عباس کشاورز، معاون وزیر جهاد کشاورزی از مداخله دولت درقـیمـت‌گـذاری محصولات کشاورزی انتقاد کرده و می‌گوید: مداخله نابجای دولت، تولید 3 محصول استراتژیک گندم، دانه‌های روغنی و شکر را تحت‌تأثیر قرار داده و حتی خودکفایی شکر را 2 سال به تأخیر انداخته است. این اعتراف تلخ و دیرهنگام معاون وزیر جهادکشاورزی پس از آن بیان شده که به تازگی مسئولیت تنظیم بازار کالاهای اساسی و استراتژیک در یک دور باطل از وزارت جهادکشاورزی سلب و دوباره به وزارت صنعت، معدن و تجارت واگذار شده ولی اظهارنظر عباس کشاورز به وضوح نشان می‌دهد آثار قیمت‌گذاری و مداخله دولت در اقتصاد تا چه اندازه زیانبار است. زیانبارتر از این مگر می‌شود، وقتی قیمت تمام‌شده محصولات کشاورزی افزایش می‌یابد و تورم بخش تولید، روندی صعودی پیدا می‌کند، تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بدون تأمل در این واقعیت روشن، به قیمت‌گذاری دولتی اقدام می‌کنند تا به زعم خویش مانع رشد تورم و تشدید زخم وارد شده بر معیشت مردم شوند، اما افسوس که غافل از آن هستند که داروی تجویز شده مدیران دولتی‌، مصداق نمکی است بر زخم تولیدکنندگان. تولیدکننده‌ای که برای صادرات کالای خود با محدودیت صادراتی مواجه می‌شوند و برای فروش آن در بازار داخلی با قیمت‌گذاری دولتی. آنها که قیمت تعیین می‌کنند و به بهانه مهار گرانفروشی خودساخته حکم به تعزیر می‌دهند، خود مقصرند و تنظیم بازار هم بهانه‌ای شده برای پوشاندن خطاها و برقرار ماندن سفره رانت‌ها. قیمت دولتی یعنی فساد؛ درمان درد اقتصاد با قیمتی که دولت تعیین کند، تنها به عمیق‌تر شدن زخم‌ها و رنج دردها می‌افزاید و معجزه‌ای نخواهد داشت مگر برای آنها که امضای‌شان برای برخی طلا می‌سازد.