رویاهایی که با مهر رنگ واقعیت می‌گیرند

ماه مهر که نزدیک می‌شود خانواده‌ها فرزندانشان را با خرید کیف و کفش و نوشت‌افزار مهیای رفتن به مدرسه می‌کنند. والدینی هم هستند که این روزها را با شرمساری از دستان خالی‌شان می‌گذرانند. به گزارش ایرنا، این روزها شاید برای عده‌ای متفاوت باشد؛ بوی مهر که می‌آید دلهره و حسرت آنها را فرامی‌گیرد. غم و غصه‌هایشان بیشتر می‌شود و حسرت خنده‌ها و شادی‌های کودکانه در مدرسه و تحصیل و گذراندن ساعاتی از زندگی‌شان در کنار همسالان و تکاپو با آنها بر دلشان می‌ماند؛ چراکه به دلیل نداشتن توان مالی خانواده‌، محکوم به مدرسه نرفتن می‌شوند.


کودک خودسرپرست

«امیرحسین» کودک ۱۰ساله‌ای است که در زمستان و تابستان اگر ماموران شهرداری و نیروی انتظامی برای کار کردن و دستفروشی آدامس و برگه‌های دعا و فال مانع‌ او نشوند، روزها را تا پاسی از شب در خیابان‌ها می‌ماند تا به قول خودش برای تامین بخشی از مخارج خود و مادرش کمک کند.وی در پاسخ به این پرسش که چرا کار می‌کنی؟ گفت: کلاس سوم هستم، اما پارسال به دلیل بی‌پولی، وسایل مدرسه و دفتر و کتاب را نتوانستم بخرم و یک ماه و نیم مدرسه نرفتم. تا این‌که مدیر مدرسه‌ای که در آن درس می‌خواندم علت نرفتنم را پرسید. وقتی علتش را فهمید، از مادرم خواست تا مرا به مدرسه بفرستد. با پولی که از جشن عاطفه‌ها در مدرسه جمع‌آوری کرده بودند و کمک معلمان و خودش برای من لباس، کیف، کفش، دفتر و کتاب تهیه کردند و من توانستم کلاس سومم را به پایان برسانم.امیرحسین بیان کرد: مادرم می‌گوید که دلم می‌خواهد به مدرسه بروی، اما نمی‌دانم با این مخارج چطور هزینه‌های تحصیلت را تامین کنم. اگر ماموران مرا در حال کار ببینند با خود می‌برند، اما دلم می‌خواهد کار کنم که بتوانم هزینه‌های تحصیلم را بدهم تا زمانی که بزرگ شدم شغلی داشته باشم و مادرم دیگر مجبور نباشد، کار‌های سنگین انجام دهد و شب را با درد و ناله به صبح برساند.صحبت‌هایش که به اینجا رسید، نگرانی در چهره‌اش موج زد. گویا کار، ناتمامی دارد. به طرف کسانی دوید که احساس کرد ممکن است مهربانی کنند و آدامس‌هایش را بخرند.


اقدام پسندیده

یک کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به برگزاری جشن عاطفه‌ها برای نیازمندان به ‌ویژه دانش‌آموزان بی‌بضاعت بیان کرد: فرد در دوران کودکی به درک و شعور کافی برای تحلیل مسائل نرسیده است و نمی‌تواند به خواسته‌هایش غلبه کند. بنابراین ابزار و وسایل فرزندان خانواده‌های غنی در مدرسه نباید به گونه‌ای باشد که برای دانش‌آموزان بی‌بضاعت مساله ایجاد کند.«فریده امیرالسادات» ادامه داد: این مساله فقط به پوشش، ابزار و وسایل محدود نمی‌شود حتی می‌تواند خوراکی‌های تحریک‌کننده یا میوه‌های نوبرانه را نیز در برگیرد و ساعت‌ها ذهن کودکی که آن خوراکی را ندارد، مشغول کند.وی جشن عاطفه‌ها را اقدام پسندیده‌ای در این راستا عنوان و بیان کرد: شرکت در این جشن‌ها علاوه بر کمک مالی و روحی به دیگران، حس خوشایند خدمت به همنوع را در انسان ایجاد می‌کند.


برگزاری جشن عاطفه‌ها

مدیر کل کمیته امداد امام خمینی(ره) گیلان نیز از برگزاری مرحله اول جشن عاطفه‌ها در استان از 7 شهریور خبر داد و گفت: در مرحله اول برگزاری جشن عاطفه‌ها ۱۱۰ پایگاه کمیته امداد و ۸۰ مرکز نیکوکاری کمک‌های مردمی را جمع‌آوری کردند. «عباس اهرابی» با اشاره به اهمیت برگزاری جشن عاطفه‌ها افزود: این جشن هر سال با نزدیک شدن به فصل بازگشایی مدارس و با هدف جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای تامین لوازم تحصیلی دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم‌بضاعت برگزار می‌شود. جشن عاطفه‌های امسال نیز در 2 مرحله و با شعار «با رنگ مهر رویایی را بسازیم» در استان برگزار می‌شود. وی تصریح کرد: مرحله اول 7 شهریور در پایگاه‌های کمیته امداد و مراکز نیکوکاری و 8 شهریور در مصلاهای نماز جمعه برگزار شد و مرحله دوم ۱۰ مهر در مدارس استان برگزار می‌شود. این کمک‌های مردمی در کوتاه‌ترین زمان به دست دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم‌بضاعت می‌رسد.


توزیع پاکت نیکوکاری 

 اهرابی با بیان این‌که امسال ۳۵۰ هزار پاکت نیکوکاری در مدارس گیلان توزیع‌ می‌شود، افزود: دانش‌آموزان و اولیای آنها کمک‌های خود را در قالب این پاکت‌ها به همنوعان خود اهدا می‌کنند و کمک‌های جمع‌آوری ‌شده به تشخیص مدیران مدارس صرف امور تحصیلی دانش‌آموزان بی‌بضاعت و کم‌بضاعت همان مدرسه می‌شود.مدیر کل کمیته امداد گیلان گفت: در حال حاضر ۱۰ هزار و ۱۶۱ دانش‌آموز و 2060 دانشجوی نیازمند تحت حمایت کمیته امداد گیلان قرار دارند که برای تامین سبد تحصیلی هر یک از این دانش‌آموزان و دانشجویان ۴۰۰ هزار تومان نیاز است. امیدواریم با کمک نیکوکاران و مردم مهرورز استان بتوانیم تا پیش از آغاز سال جدید تحصیلی این تعداد سبد تحصیلی را تهیه و به آنها اهدا کنیم.


لبخندی برای کودکان محروم 
این جشن فرصت خوبی است تا لبخند را به تمامی کودکان و خانواده‌های دیگر هدیه بدهیم. با کمک‌های اندک که جمع آنها میزان قابل توجهی خواهد شد، نباید بگذاریم دانش‌آموزی به دلیل ناتوانی مالی از تحصیل عقب بماند. نتیجه کمک‌های ما روزی حتی به طور نامحسوس به زندگی ما برمی‌گردد.