محسن محمودصفری
سیاست انتخاب کشتیگیران تیم ملی برای مسابقههای جهانی در رشته فرنگی با رشته آزاد تفاوت دارد. در کشتی آزاد غلامرضا محمدی تصمیم گرفت در 5وزن مسابقه انتخابی برگزار کند. با وجود مسابقه انتخابی، او اعلام کرد که کشتیگیران مورد نظرش را به تورنمنت گرجستان میفرستد و بعد تصمیم نهایی را میگیرد.در 97کیلوگرم 3 کشتیگیر با هم روبهرو شدند و برندهشان (علی شعبانی) به مصاف رضا یزدانی رفت. یزدانی آن تک کشتی را با اختلاف ناچیز برد. سرمربی تیم ملی گفت او و شعبانی به گرجستان خواهند رفت. یزدانی مصدومیت را بهانه کرد و نرفت، اما شعبانی در گرجستان مدال نقره گرفت تا اینگونه بهنظر برسد که شانسش برای انتخاب نهایی بیش از حریف نامدارش خواهد بود.غلامرضا محمدی اما بدون توجه به همه این اتفاقات در نهایت ناباورانه یزدانی 35ساله را به شعبانی 24ساله ترجیح داد و اسمش را در لیست مسافران قزاقستان قرار داد.حالا سؤال این است: آیا رضا یزدانی که خودش گفته مصدوم است در مقابل آلبوروف آذربایجانی، ابراهام روآنوا ایتالیایی(کوبایی الاصل) یا آندریتسف اوکراینی شانسی برای موفقیت دارد؟ تازه اینها کشتیگیران درجه دوم وزن 97کیلوگرم هستند و شانسهای اول این وزن بدون شک کایل اسنایدر آمریکایی و عبدالرشید سعداللهیف روس هستند که در سالهای اخیر مدال طلا و نقره را بین خودشان تقسیم کردهاند.شیوه تصمیمگیری غلامرضا محمدی زمانی عجیبتر میشود که آن را با نحوه انتخاب کشتیگیران فرنگی توسط محمد بنا مقایسه کنیم. سرمربی تیم ملی فرنگی محمدرضا گرایی، مهدی علیاری و حسین نوری را از تیم ملی خط زد چون مثل رضا یزدانی مصدومیت را بهانه کرده و به مسابقههای گرجستان نرفته بودند.چطور میشود در یک فدراسیون دو سرمربی تیم ملی در یک موقعیت مشابه به دو شکل کاملا متفاوت تصمیم بگیرند؟ برخی میگویند غلامرضا محمدی بهخاطر رودربایستی و به احترام سابقه یزدانی او را انتخاب کرده است، اما این توجیه زمانی قابلقبول بود که مسابقههای انتخابی برگزار نمیشد و از شعبانی و یزدانی نمیخواستند به تورنمنت گرجستان بروند.سیاست دوگانه در یک فدراسیون، این حق را به ورزشکار میدهد که اعتراض کند. همانگونه که 5کشتیگیر فرنگی اردوی تیم ملی را ترک کردند و چه بسا در آینده اتفاقات مشابه در اردوی تیم آزاد هم بیفتد.
یک بام و دو هوا در تیم ملی کشتی
در همینه زمینه :