رویکردهای جدید شهرداری در حوزه اقدامات عمرانی

معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران خواستار انعکاس هر چه بهتر تغییر رویکردهای عمرانی مدیریت شهری شد. به گزارش همشهری، صفا صبوری‌دیلمی در نشست دورنگاه ارتباطات شهر تهران، اجرای اقدامات عمرانی با هزینه تمام‌شده کمتر، سرعت بیشتر و تلاش برای ایجاد مزاحمت کمتر برای شهروندان را از مهم‌ترین شاخص‌های فعالیت‌های عمرانی در دوره فعلی مدیریت شهری ذکر کرد و گفت: «مدنظر قرار دادن همین معیارها سبب شد تا پل فلزی کوی نصر که قرار بود براساس برآوردهای اولیه طی یک بازه زمانی 2ماهه برچیده شود، ظرف 25 روز و بدون وقوع هیچ حادثه‌ای جمع‌آوری شود.» او با تأکید بر اینکه تغییر رویکردهای عمرانی مدیریت شهری پایتخت به‌معنای کاهش یا کند شدن آهنگ توسعه زیرساخت‌های عمرانی نیست، از فعالیت 70 پروژه مهم عمرانی در چهارگوشه پایتخت خبر داد و یادآور شد: «آنچه سبب اهمیت و اثرگذاری بیشتر یک پروژه عمرانی می‌شود، نه ابعاد آن بلکه ویژگی‌هایی است که سبب همدلی بیشتر شهروندان با تحولات عمرانی خواهد شد.» او تلاش برای اجرای پروژه‌های فاخر، بازگشت فضاهای شهری به قلمرو عمومی و توجه بیشتر به نقطه‌نظرات شهروندان را از دیگر شاخص‌های رویکرد عمرانی شهرداری تهران دانست و گفت: «احداث میدانگاه شهدای هفتم تیر در مدت زمان کمتر از 2‌ ماه یا پارکینگ تقاطع غیرهمسطح بزرگراه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و بزرگراه کردستان ظرف یک هفته، حاصل استقرار همین رویکرد جدید است؛ اقداماتی که توانسته با کمترین هزینه اجرایی، بیشترین بازدهی را در جهت افزایش کیفیت زندگی شهروندان داشته باشند.» صبوری با اشاره به فعال‌سازی‌ ظرفیت‌های داخلی شهرداری در جهت تولید آسفالت موردنیاز معابر، روکش یک میلیون و 300 هزار مترمربع از سطح معابر پایتخت و همچنین مرمت 37 هزار نقطه خرابی را از دستاوردهای مهم طرح بهسازی معابر شهر تهران برشمرد. او با تأکید بر اینکه اجرای یک میلیون تن آسفالت در قالب این پروژه تا پایان سال‌جاری هدف‌گذاری شده است، اجرای این حجم از عملیات مرمت و نگهداشت در سطح معابر شهر تهران را بی‌سابقه خواند. معاون شهردار صرفه‌جویی 300 میلیارد تومانی در هزینه‌های طرح بهسازی معابر را، نتیجه اتکا به تولیدات کارخانجات آسفالت شهرداری تهران ذکر کرد و گفت: «قیمت تمام‌شده آسفالت تولیدی در این واحدها با وجود افزایش سرسام‌آور قیمت قیر و سایر نهاده‌ها، معادل قیمت آسفالت در ابتدای سال 1395 است و بی‌تردید اجرای چنین طرحی بدون استفاده از ظرفیت این واحدهای تولیدی، آن هم در شرایط اقتصادی فعلی امکان‌پذیر نبود.»