رنج زنان زیلایی از بیآبی
زنان برخی از روستاهای دهستان زیلایی بویراحمد روزانه باید ساعتها دبه بر دوش برای تامین آب شرب مسیر چندساعته را پیاده طی کنند.
به گزارش تسنیم، زنان روستاهای کول ارزن، سرگری، زرین دوتو و قباسوخته دهستان زیلایی واقع در 150 کیلومتری یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد به دلیل نبود آب شرب روزانه باید ساعتها در مسیر رسیدن به چشمه پاییندست، دبه بر دوش برای تامین آب شرب مورد نیاز خانواده در رفت و آمد باشند.
به دلیل جاده سختگذر و خاکی بودن مسیر 150 کیلومتری این روستاها بیش از 4 ساعت با خودرو کمکدار به طول میانجامد و با اولین بارش راه ارتباطی این روستاها مسدود میشود. سهم زنان این روستاها از زندگی زجر و مشقت است و دیگر باورشان شده که باید تا پایان زندگی از طلوع تا غروب آفتاب با مشکلات دست و پنجه نرم کنند و انگار سختی را با خود به عنوان ارث و یادگار گذشتگان به همراه داشته باشند.
زنان زیلایی دیگر با دبههای 20 لیتری آب خواهرخوانده هستند، زخمهای تاولزدهشان توان بر دوش کشیدن دبهها را دارد و دیگر به این درد عادت دارند.
کودکان و دختران اهالی این روستا تا مقطع ابتدایی بیشتر به دلیل نبود مدرسه در دیگر مقاطع امکان ادامه تحصیل ندارند و باید یا به دیگر روستاهای دهستان زیلایی مهاجرت کنند و یا ترک تحصیل را برگزینند که البته بررسی خبرنگار تسنیم نشان میدهد دختران روستا به دلیل دوری مسافت ترک تحصیل را بر ادامه تحصیل در دیگر مقاطع ترجیح میدهند.
مدرسه روستا ساختمانی خشت و گلی است که بیش از 30 سال عمر دارد و به دلیل بارشهای کمسابقه امسال تخریب شده و فروریخته است و دیگر امکان حضور در این کلاسها درس وجود ندارد و در صورت مجبور بودن به حضور هر لحظه باید منتظر فاجعه باشیم.
بخشدار مارگون یکی از مهمترین دلایل نبود زیرساختهای اولیه برای زندگی در این روستاها را پراکنده و سختگذر بودن دانست و گفت: این روستاها حدود 20 خانوار جمعیت دارند که به صورت پراکنده و در منطقهای کوهستانی واقع شدهاند. «احسان دانشی» با تاکید بر اینکه بهترین پیشنهاد برای ارائه خدمات به اهالی این روستاها تجمیع آنان است افزود: بدون شک برای ارائه خدمات اعم از راه ارتباطی، آب، بهداشت و درمان و مدرسهسازی به ازای هر خانوار باید حداقل یک میلیارد تومان هزینه شود.
وی تاکید کرد: بدون شک در صورت اعلام رضایت اهالی روستاهای کول ارزن، سرگری، زرین دوتو و قباسوخته دهستان زیلایی برای تجمیع با هدف خدماترسانی بهتر دولت استقبال میکند، زیرا مهمترین دغدغه دولتمردان و مسئولان ارشد استانی خدمت به مناطق کمتربرخوردار است.