تُرک‌آباد تا جوادیه

جوادیه نام محله‌ای در منطقه16 است. این محله از شمال به خطوط راه‌آهن تهران، از جنوب به بزرگراه شهید تندگویان، از غرب به بوستان ولایت و از شرق به خانه‌های شرکت راه‌آهن محدود می‌شود. این محله بیش از 70سال قدمت دارد. جوادیه هم مثل بیشتر محله‌های حاشیه تهران، ابتدا منطقه‌ای زراعتی بوده که اغلب در آن گندم و جو کشت می‌شد، اما رفته رفته و با توسعه شهر تهران، مهاجرانی از شهرهای اردبیل، سراب، زنجان ارومیه و... به این محدوده آمدند و بافت مسکونی در این محله شکل گرفت. شاید به همین دلیل هم بود که در آن زمان این محله را «تُرک‌آباد» می‌گفتند، اما از سال 1330 به بعد این محله را «جوادیه» نامیدند. درباره دلیل این نامگذاری گفته شده بیشتر زمین‌های این محله متعلق به فرد خیری به نام «جواد فردانش» بوده و نام جوادیه از نام کوچک همین فرد گرفته شده است. وی با قسط‌بندی یا بخشش زمین‌های خود، افراد زیادی را در این محله صاحب خانه کرد. بسیاری از اهالی تهران جوادیه را با خانه‌های قدیمی و کوچک و کوچه‌های باریک و پر پیچ و تابش می‌شناسند. این ویژگی به‌ویژه در نیمه شمالی محله بیشتر به چشم می‌خورد. 20متری جوادیه، معروف‌ترین خیابان این محله و چه بسا منطقه16 است. پل سه پایه جوادیه هم به یکی از نمادهای شهر تهران تبدیل شده است. 
توسکا و شیرین 2سینمای قدیمی تهران هم در این محله قرار داشت که چندسالی است تعطیل شده‌اند. این سینماها در حال حاضر متروکه هستند. از راسته جگرکی‌های جوادیه هم نباید غافل شد که امروزه به یکی از جاذبه‌های گردشگری این محله تبدیل شده‌اند. ریشه پیدایش این جگرکی‌ها به فعالیت کشتارگاه سابق تهران در میدان بهمن برمی‌گردد. محله جوادیه همچنین بازارچه‌ای بزرگ و قدیمی را در دل خود جای داده است که همه روزه از محله‌های همجوار و حتی مناطق دیگر برای خرید به این بازارچه می‌آیند.