سخن روز
گام اول، جلب اعتماد
مهران کرمی/ مدیر مسئول
جامعه ایران با وجود دست و پنجه نرم کردن با سخت‌ترین شرایط اقتصادی، بین‌المللی، سیاسی، اجتماعی و حتی زیست‌محیطی، جامعه‌ای در حال‌گذار و به‌شدت پویاست. این پویایی را می‌توان هر روز در سطوح زندگی مردم از تلاش برای تجربه کردن شیوه‌های معیشت و رویکرد به کسب‌وکارهای نو تا سبک زندگی و نگرش‌های سیاسی آنان دید. پویایی این جامعه به‌گونه‌ای است که مردم و به‌ویژه نسل‌های امروزی‌تر هرروزه می‌کوشند چارچوب‌های سیاسی و اجتماعی موجود را محک بزنند و راهی به سوی تحقق خواسته‌ها و آمال خود بیابند. اگر به گفت‌وگوهای مردم در صف‌های خرید و ازدحام در مترو و اتوبوس و... توجه کنیم همه‌جا سخن از نومیدی و نارضایتی مردم از وضع معیشتی خود و تدبیر دولتمردان و حکمروایان است ولی اگر به همین انتقادها دقت کنیم وجود آنها نشانه‌ای بر تلاش این جامعه برای شدن و حرکت به سمت و سوی بهتر است و نشان می‌دهد که جامعه ایران نیاسوده و حتی قهر آنان از برخی رویکردها ناشی از بی‌توجهی به تحولات نیست.
در سوی دیگر اگر از ساحت رسمی قدرت و موضع‌گیری مقامات سیاسی اندکی فاصله بگیریم و سیاست‌ورزی را در عرصه عمومی ببینیم خواهیم دید که سیاستمداران و فعالان حزبی با اندکی تأخیر به این فاصله (اگر نگوییم گسست) میان ذهنیت مردم و خود و ضرورت ترمیم این فاصله کم و بیش پی برده و با آسیب شناسی و نقدهای درون‌گفتمانی درصدد چاره‌جویی برآمده‌اند. برگزاری پاره‌ای میزگردها یا مناظره‌ها که در دو سوی آنان چهره‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا به نقد خود یا رقیب می‌پردازند گواهی بر این مدعاست. گفت‌وگوی دیروز همشهری با علی شکوری‌راد دبیر کل حزب اتحاد ملت ایران یکی از معدود گفت‌وگوهایی بود که توانست به این نقد درون‌گفتمانی جریان اصلاح‌طلبی جانی دوباره بخشد. پیش از شکوری‌راد چهره‌هایی چون سعید حجاریان، بهزاد نبوی و مصطفی تاجزاده نیز لب گشوده و از مشارکت مشروط یا بی‌شرط در انتخابات سخن گفته بودند ولی دیدگاه‌های شکوری‌راد را می‌توان موضع حزب اتحاد ملت ایران به‌عنوان یکی از احزاب اصلی اصلاح‌طلب تلقی کرد که متضمن پذیرش بسیاری از انتقاداتی بود که تا‌کنون به اصلاح‌طلبان وارد می‌شد.
او در صورت‌بندی‌ای که از نگرش منفی مردم به فعالیت احزاب سیاسی اصلاح‌طلب ارائه کرده به مواردی اشاره می‌کند که محروم شدن اصلاح‌طلبان از برخی چهره‌های پیشرو خود به‌دلیل محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها، نزول سطح فعالان سیاسی و نمایندگان منتخب به افراد تأیید شده توسط نهادهای نظارتی، عقب‌نشینی دولت از بسیاری از وعده‌ها به مردم، نارضایتی مردم از وضع معیشتی، رسوخ فسادهای مالی و رانت‌جویی میان اصلاح‌طلبان و مصروف شدن توان نیروهای سیاسی برای تقابل با یکدیگر به جای حل مشکلات مردم را می‌توان برشمرد.
اذعان به‌وجود چنین آسیب‌ها و آفت‌هایی میان اصلاح‌طلبان، همچنان که نظیر آن را میان اصولگرایان هم می‌توان دید و هیچ‌یک از 2جناح سیاسی نمی‌توانند منکر آن بشوند، گام اول برای مواجهه صادقانه با خواست و نظر مردم است. پذیرش انتقاد دیگران و داشتن روحیه و نگاه انتقادی به‌خود از ویژگی‌هایی است که انسان‌های اندکی از آن برخوردار هستند و در نگاه بینشی، فضیلتی است که بیش از هر کس به دارنده آن سود می‌رساند. شاید در نگاه اول ادعا شود که انتشار این مصاحبه در همشهری و به‌ویژه تیتر آن به زیان یک جناح سیاسی است ولی با اندکی تعمق به‌نظر می‌رسد تداوم چنین رویکردی نسبت به دیگر احزاب و جریان‌ها می‌تواند درصورت ارائه حرفه‌ای و اثبات بی‌طرفی رسانه‌ای، برای هر 3 ضلع سپهر سیاسی کشور؛ جامعه، احزاب و رسانه‌ها سودمند باشد. رسانه آینه مطالبات جامعه است و کارکرد بایسته آن موجب کاهش فاصله میان حکمروایان و مردم می‌شود. همشهری در آینده نیز می‌کوشد با حفظ رسالت بی‌طرفی و نگاه حرفه‌ای در رقابت‌های سیاسی پل ارتباطی میان جامعه و کنشگران از طیف‌های مختلف سیاسی کشور باشد و به پویایی اجتماعی در مسیر افزایش مشارکت مؤثر مدنی و سیاسی کمک کند.
