آوین آزادی
سه‌شنبه‌های بدون خودرو از آن کمپین‌های ماندگاری است که امسال چهارساله می‌شود و تنها یک هدف دارد؛ توسعه فرهنگ استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی و ازبین بردن عادت تک‌سرنشینی؛ سه‌شنبه‌هایی که چند نفری مدعی برچسب‌گذاری آن هستند و تقریبا می‌توان گفت متولی مشخصی ندارد. محمد بختیاری - مدیرعامل مؤسسه زیست‌محیطی محافظان طبیعت- یکی از کسانی است که ایده سه‌شنبه‌های بدون خودرو را به او نسبت می‌دهند. او درباره پویش سه‌شنبه‌های بدون خودروگفته است: این پویش از آذرماه سال۹۴ در فضای مجازی شروع شده است. ما کار خود را از طریق طراحی یک پوستر در این رابطه کلید زدیم و چند گزینه ازجمله خطوط ریلی، وسایل نقلیه عمومی، پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را به‌عنوان جایگزین‌های خودروی شخصی مطرح کردیم. بعد از آن بود که کارمان را با جدیت در شبکه‌های مجازی شروع کردیم که در هفته دوم هم با استقبال خوبی مواجه شدیم.
حسن اجتماعی - فعال محیط‌زیست- هم یکی دیگر از کسانی است که شروع کمپین محبوب سه‌شنبه‌های بدون خودرو را به او نسبت می‌دهند. او پیش از این ضمن تأیید این موضوع به همشهری گفته بود که کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو یکی از موفق‌ترین نمونه‌های کمپین مردمی است که نشان می‌دهد اگر یک حرکت فرهنگی به‌درستی پایه‌ریزی شود چقدر می‌تواند عمیق و مؤثر واقع شود.
براساس روایت‌های معتبر، محمد درویش -پژوهشگر حوزه محیط‌زیست- کسی است که این کمپین مردمی را ملی کرده و به آن رسمیت بخشیده است. او در این‌باره گفته است: از آنجا که آرمان‌های این ایده در راستای وظایف سازمان حفاظت محیط‌زیست بود مورد حمایت ما قرار گرفت. در همین راستا نیز سازمان تلاش می‌کند تا این ایده در اختیار مردم بیشتری در سراسر کشور قرار گیرد.
سه‌شنبه‌های بدون خودرو به سرعت در شهر‌هایی مثل رفسنجان، اصفهان، شیراز، مشهد و... پا گرفت و پوسترهای آن به دیوارها چسبانده شد. هم‌اکنون در ۲۱۶ شهر این طرح شکل گرفته و تا حدودی اجرا می‌شود. سه‌شنبه‌های بدون خودرو تاکنون توانسته حدود ۹۰۰کیلومتر خط ویژه دوچرخه را در ۱۴ استان مطالبه کند. این طرح در برخی از شهرها درحال اجراست و در برخی دیگر اجرا شده است. با وجود این طرح توانستیم تغییر نگرشی بین مسئولان ایجاد کنیم.
ایده اولیه سه‌شنبه‌های بدون خودرو از کجا آمد؟
متولیان سه‌شنبه‌ها
در همینه زمینه :
