پشت پرده تهمت

لیلا شریف


توپخانه‌ها علیه زنگنه و وزارتخانه محبوبش مشغول کار هستند. دیگر برای شیخ‌الوزرا تفاوت چندانی میان جبهه داخلی و خارجی وجود ندارد. پوشیدن لباس رزم برای ایستادگی در برابر منتقدان داخلی و تحریم‌کنندگان خارجی به استراتژی این روزهای بیژن زنگنه تبدیل شده است. تلاش زنگنه برای سامان دادن به فعالیت وزارت نفت در دوران ظهور دوباره تحریم‌ها و کوتاه کردن دست دلالان خواسته‌ای است که از همان روزهای اول تکیه‌اش بر صندلی وزارت نفت با مانع تراشی‌های بسیاری همراه شد، شاید به همین دلیل بود که او در جلسه رأی اعتمادش برای ورود به کابینه دولت یازدهم خطاب به نمایندگان گفت: «اگر به من رأی دهید مرا به هتل 5ستاره نمی‌فرستید بلکه به خط مقدم جبهه برای شکستن تحریم‌ها می‌فرستید». حال زنگنه آنطور که خود توصیف کرده بود، در خط مقدم شکستن و دور زدن تحریم‌ها ایستاده است و همانقدر که باید هوش و حواس‌اش به تحریم‌کنندگان خارجی باشد، نمی‌تواند لحظه‌ای از پرونده‌سازان داخلی که با اخبار استعفا و کشف کارتخوان در برابر او صف کشیده‌اند، غافل شود. برای درک بهتر پرونده‌سازی‌ها علیه شخص زنگنه اگر به سراغ سرمنشاء اصلی اتهام‌زنی‌ها برویم، همه مسیرها به یک منبع واحد در مجلس دهم ختم می‌شود؛ نمایندگان فراکسیون ولایی و چهر‌ه‌های نزدیک به جبهه پایداری.
از ابوالفضل ابوترابی گرفته تا هدایت خادمی و کریمی قدوسی، هر یک به‌نحوی در سناریوی «همه علیه زنگنه» نقش دارند و فقط گاهی نقش‌هایشان را با ایجاد یک اتهام جدید جا‌به‌جا می‌کنند. گاهی صدا‌و‌سیما هم وارد بازی سیاسی این نمایندگان می‌شود و چنان مسیر فروش نفت را روی آنتن زنده با رسم شکل توضیح می‌دهد که زنگنه با ناامیدی تنها به گفتن این جمله کفایت می‌کند: «اگر این چیزها را درست بگویند، عملا پنبه‌کردن آن چیزی است که ما رشته‌ایم». اما در میان تمام پرونده‌سازی‌ها یک سؤال اصلی در ذهن شکل می‌گیرد که پشت پرده روشن‌شدن توپخانه نمایندگان تندرو مجلس علیه زنگنه چیست؟ و تا چه حد این پرونده‌سازی‌ها ریشه در جهت‌گیری‌های سیاسی دارد؟

نمایندگان مخالف زنگنه چه هدفی دارند؟



جلال میرزایی، عضو کمیسیون انرژی مجلس جزو چهره‌هایی است که با قطعیت از ماهیت سیاسی این اتهامات سخن می‌گوید:«ماهیت این انتقادها بیشتر سیاسی است. اگر در برهه‌هایی به این اشاره می‌کنند که آقای زنگنه شما برای نفت و پالایشگاه چه کردید؟ این موارد هم به قصد اصلاح و طرح مباحث کارشناسی نیست بلکه در تلاشند از موضوعات تخصصی هم برای تخریب وزیر نفت بهره ببرند». از نظر این نماینده مجلس، ریشه انتقادات به زنگنه محدود به این روزها نیست و ریشه در گذشته دارد؛«یک جریان سیاسی به بهانه پرونده کرسنت تخریب زنگنه را از مجلس قبل شروع کرد. زمان معرفی ایشان برای وزارت نفت در دولت آقای روحانی، افرادی همچون آقای زاکانی در مجلس قبل روی این پرونده‌ها تمرکز کردند و این روند تا به امروز با شدت بیشتری ادامه پیدا کرد.»
تفاوت نگاه سیاسی زنگنه و مخالفانش مهم‌ترین نکته‌ای است که بسیاری آن را دلیل اصلی مانع‌تراشی مخالفان ذکر می‌کنند؛ نکته‌ای که میرزایی هم با تأیید آن می‌گوید: «این افراد (مخالفان زنگنه) یک جریانی در کشور هستند که اگر مسئول یا وزیری همراه آنها نباشد، دنبال این می‌روند که آن فرد را برکنار کنند و شخصی روی کار بیاید که همراه با این جریان باشد. هم‌اکنون وزارت نفت برای جریان تندرو مهم است چون از طریق دور زدن تحریم‌ها منافعی به‌دست می‌آورند که دیگر در اختیارشان نیست، و به همین دلیل روی وزیر نفت تمرکز کرده‌اند و از هر راهی به آقای زنگنه فشار می‌آورند».
در میان تمام پرونده‌سازی‌ها، برخی نیز به شکل عجیبی به ساختن دوقطبی بابک زنجانی و بیژن زنگنه تن داده‌اند و مدعی هستند که زنگنه همچون زنجانی توان فروش نفت در دوران تحریم را ندارد؛ ادعایی که میرزایی نکو نه‌تنها آن را رد می‌کند بلکه آن را راهی برای تبرئه زنجانی می‌داند؛« این جریان سیاسی تندرو، وزیر مقتدر نمی‌خواهد. متأسفانه منتقدان زنگنه برای آنکه وزیر نفت را تخریب کنند به‌دنبال تبرئه بابک زنجانی و امثال او هستند. این جریان از استیضاح آقای زنگنه قطع امید کردند و به همین دلیل دست به این حربه‌ها می‌زنند و سعی می‌کنند تا مردم و دولت را نسبت به وزارت نفت حساس کنند. هم‌اکنون خواستشان این است که فقط زنگنه نباشد.»

فلاحت پیشه: به بهانه تحریم، نفت ایران را به‌دست افراد فاسد ندهید



در کنار افشاگری‌های میرزایی از پشت پرده پرونده‌سازی‌ها علیه وزیر نفت، حشمت‌الله فلاحت‌پیشه، عضو کمیسیون امنیت ملی نیز از چنین اقداماتی گله‌مند است. از نظر فلاحت‌پیشه« طرح این دعواها کمکی به منافع ملی نمی‌کند بلکه حداقل امکان‌های موجود برای فروش نفت را با محدودیت مواجه می‌سازد. باید دوستان به این موضوعات پایان بدهند.طرح مباحث در قالب مصاحبه و ادعا لطمه به منافع ملی است. طرح این موضوعات توان وزیر را محدود می‌کند. ما نباید اجازه بدهیم که به بهانه تحریم سازوکارهای مبتنی بر رانت در اقتصاد ایران شکل بگیرد. به‌نظرم اگر کشور نتواند نفت بفروشد بهتر از این است که نفت در سازوکار فاسد در اختیار عده‌ای قرار بگیرد.»

مهم‌ترین ادعاها علیه زنگنه چه بود؟
در ماه‌های اخیر آتش توپخانه علیه زنگنه تند‌تر شده است و در لیست اتهام‌زنی‌ها به زنگنه، موضوعاتی همچون دستگاه کارتخوان در دفتر وزیر و کشف جریان نفوذ در وزارتخانه جای گرفته‌اند که هر کدام با پاسخ‌هایی از جانب دولت و وزیر نفت همراه شده‌اند.