«شمالِ ترانه» گزیده‌ای از ترانه‌های 60 شاعر از گیلان و مازندران در ۲۷۵ صفحه از سوی نشر آثار برتر به چاپ رسید.
به گزارش ایرنا «بهروز ایرانی» شاعر و ترانه‌سرا در خصوص هدف خود از گردآوری این ترانه‌ها در قامت یک کتاب گفت: مقصود اصلی من برای گردآوری این مجموعه شناساندن ترانه‌سرایان مستعدی است که به علل مختلف از معرفی به جامعه ترانه کشور جا مانده‌اند. با این حال آثار زیادی از ترانه‌سرایان پرآوازه هم در این مجموعه وجود دارد که به خوبی درخشیده‌اند.
وی اظهار کرد: به طور کلی هدف را بر این قرار دادم که به دور از جهت‌گیری‌های فکری و انجمنی و در حد توانم مجموعه‌ای از ترانه‌های شمال کشور را تدوین و به مخاطبان ارائه کنم.
وی افزود: کتاب حاضر انعکاسی از ذوق ترانه‌سرایان جوان گیلان و مازندران در آیینه ترانه است که مانند سایر مجموعه‌های این چنینی، قطعاً خالی از نقص و کاستی نمی‌تواند باشد.
ایرانی بیان کرد: «شمالِ ترانه» تنها گوشه‌ای از تلاش‌های ترانه‌سرایان شمال کشور در عرصه ترانه را شامل می‌شود و بدون شک تمام توان و ظرفیت این منطقه را دربرنمی‌گیرد.
این ترانه‌سرا یاداور شد: ترانه‌سرایان این مجموعه که طی فراخوانی از آنها برای ارسال آثارشان دعوت به عمل آمد، با ارسال ترانه‌های خود که طیف وسیعی از سلیقه‌ها، صداها و نگاه‌ها را دربرمی‌گیرد ما را در گردآوری این مجموعه یاری کردند.
وی در خصوص وضعیت امروز ترانه در کشور گفت: ترانه امروز گیلان و مازندران، به یمن عصر ارتباطات و امکان ایجاد ارتباط سرایندگان با یکدیگر از شمال تا جنوب، شرق تا غرب و حتی بیرون از مرزهای کشور در حال ارتقاست.
ایرانی با اشاره به این‌که ترانه‌سرایان در تمام دوره‌ها، تحت تاثیر جریان‌های زمان خود ترانه سروده‌اند، افزود: در سال‌های اخیر خون تازه‌ای در رگ‌های این پیکر جریان یافته است که به آن سرزندگی و نشاط خواهد داد.
وی اظهار کرد: ترانه‌سرای امروزی در فضایی به وسعت جهان زندگی می‌کند. او با جسارت بالای خود در بیان آنچه از ذهنش می‌گذرد در حال تجربه فضاهای متفاوتی است و متناسب با شرایط خود و اجتماعش گاهی به شیوه عامه‌پسند و بازاری می‌نویسد و گاهی ترانه‌ای با شاعرانگی بیشتر ارائه می‌دهد.
ایرانی در مورد تفاوت بین ترانه‌های قدیم و جدید تصریح کرد: در گذشته‌های دور شاعران شعرهای خود را به صورت آهنگین و همراه با موسیقی می‌خواندند. با گذشت زمان تغییراتی در ارائه شعر با موسیقی به وجود آمد که مرزهایی بین شعر و ترانه ایجاد کرد.
این شاعر و ترانه‌سرا یادآور شد: اوایل دهه ۵۰ ترانه‌سرایان دست به ابتکاری تازه در سرودن زدند و با نوشتن ترانه‌هایی که از زبان نوشتاری و کلاسیک به زبان گفتار عامیانه نزدیک می‌شد، جریانی موسوم به ترانه نوین را تشکیل دادند.
وی بیان کرد: پیروزی انقلاب اسلامی و به دنبال آن تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، روی کار آمدن موسیقی پاپ و گسترش بیشتر قطعات موسیقی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ از جمله عواملی بودند که زمینه‌ساز تحولات شگرفی در این جریان شدند و به آن تکامل بخشیدند.
به گفته ایرانی، روند این تکامل تا امروز بی‌وقفه بوده است و با پرداخت ترانه‌سرایان به موضوعات مختلف و توسعه دایره واژگانی و به‌طور کلی با تجربه سبک‌های شخصی همچنان ادامه دارد.
این شاعر اظهار کرد: امروزه موجی نو در تلاش است توجه بیشتری به کلام نشان دهد و با به کارگیری بیشتر عناصر شعری و اهمیت بیشتر به فرم، ترانه را به شعر نزدیک کند.
انعکاس آثار ۶۰ ترانه‌سرای شمالی در «شمالِ ترانه»
در همینه زمینه :
