نقاط بی‌دفاع شهری زاییده بلاتکلیفی پروژه‌ها

محمود سپاهیانی|کارشناس پیشگیری از آسیب شهرداری منطقه 11

جامعه‌شناسان و فعالان اجتماعی براین‌باورند که توسعه شهری جز در سایه اجرای پروژه‌های شهری با پیوست‌های اجتماعی، امکان‌پذیر نیست و اگر یک پروژه شهری قرار باشد به بهانه توسعه شهر، هویت یک محله را از بین ببرد قطعاً معایبش بی‌تردید از مزایایش بیشتر خواهد بود. کارشناس پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی شهرداری منطقه 11، ضمن تأیید این سخن با اشاره به پروژه بلاتکلیف تعریض خیابان شوش حدفاصل میدان بهداری تا سه‌راه وحدت اسلامی می‌گوید: «در سال‌های اخیر اجرای نیمه‌کاره این پروژه، مولد نقاط بی‌دفاع شهری در محله و زایش آسیب‌های اجتماعی زیر سایه آن شده است.»

«محمود سپاهیانی» با اشاره به «تیپولوژیک 10‌گانه فضاهای بی‌دفاع شهری» می‌گوید: «عدم ارتباط میان فرم و عملکرد، نداشتن متولی، عدم رؤیت بصری یا فضای گم، زیر پل و زیرگذرها (فقدان دسترسی آسان و روان)، ساختمان‌های نیمه‌تمام و رها شده یا متروکه، طرح‌های در دست اجرا یا رها شده، نبود روشنایی، عقب‌نشینی‌ها، فرورفتگی‌ها، کنج‌ها و فضای بدون کارکرد مناسب 10 ویژگی فضاهای بی‌دفاع شهری است که در محدوده طرح تعریض خیابان شوش در محله «راه‌آهن» حدود 6 مورد از این ویژگی‌های 10‌گانه دیده می‌شود.»

کارشناس پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی شهرداری منطقه11 ادامه می‌دهد: «با ایجاد فضاهای بی‌دفاع شهری در محله راه‌آهن، ما امروز شاهد تولد فضاهای جدید برای دپوی زباله‌ها و ایجاد بوی نامطبوع در محله، افزایش حضور معتادان بی‌خانمان و کارتن‌خواب‌ها، تجمع آسیب‌دیدگان اجتماعی اعم از زوج‌های مشروع و نامشروع، تجمع کودکان‌کار و خیابان در محله، ایجاد کلونی برای بار‌انداز زباله‌های جمع‌آوری شده توسط کتف‌کولی‌ها، استعمال موادمخدر، سوء‌استفاده جنسی از کودکان و... هستیم.»

سپاهیانی می‌گوید: «پیگیری‌های مستمر از سوی دفتر پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی شهرداری منطقه برای تعیین تکلیف طرح فوق صورت گرفته و امیدواریم با جلب توجه کارشناسان اجتماعی شهرداری تهران و تعیین تکلیف این پروژه، شاهد رفع مشکلات فوق و بازگشت آرامش و امنیت به محله راه‌آهن باشیم.» او البته این نکته را هم متذکر می شود که اجرای برخی از پروژه‌ها از حیطه اختیارات شهرداری منطقه خارج بوده و شهرداری تهران باید درباره آنها تصمیم‌گیری کند. سپاهیانی تأکید می‌کند: «پیوست‌های اجتماعی لازمه اجرای هر طرح شهری در کلانشهری چون تهران است. ضمن اینکه مدیران شهری باید به این نکته توجه کنند که وقتی عملیات اجرایی یک پروژه در نقطه‌ای آغاز می‌شود باید با توجه به مطالعات صورت گرفته، روند اجرایی آن کامل شود. در غیر‌این صورت ابتر ماندن هر پروژه شهری برابر خواهد بود با تولد آسیب‌های اجتماعی که جبران خسارت آنها در شهر چه بسا بسیار دشوار باشد.»