سطری ماندگار بر صفحه روزگار

علی‌اشرف صندوق‌آبادی ـ خوشنویس

در سال‌های اخیر در جامعه و در میان جوانان گرایش بیشتری به خوشنویسی مشاهده می‌شود. ایرانی‌بودن این هنر، وجود استادان متبحر و چیره‌دست و نیز فراوانی استعدادها موجبات درخشش جوانان را فراهم آورده است. اکنون آثار فاخری در رشته خوشنویسی پدید می‌آید که به دلیل زیبایی و رعایت اصول فنی و هنری راه خود را به نمایشگاه‌ها و موزه‌ها باز می‌کنند.
به این ترتیب، چنانچه اشاره شد، تمایل به آموختن هنر خوشنویسی و استعدادهای جوان در کنار همراهی این دو با آموزش‌های مناسب، آثار مربوط به این هنر را از نظر کمی و کیفی در سطح بالایی مطرح می‌کند. از سوی دیگر تلاش استادان، هنرمندان و علاقه‌مندان این رشته موجب شده است عدالت آموزشی در این حوزه برقرار باشد. اکنون در مناطق دورافتاده و کم‌برخوردار نیز امکانات آموزش خطاطی،‌ مانند شهرهای بزرگ و مراکز استان‌ها موجود است. این هدف جز با فداکاری، مهرورزی و مناعت طبع استادان محترم این رشته میسر نشده است. علاقه‌مندان به خوشنویسی با در دسترس بودن ملزومات آموزشی از سراسر ایران جذب این هنر می‌شوند که زادگاه و جایگاه آن در همین کشور است. این گستردگی قطعا فراوانی آثار و بهره‌مندی بیشتر جامعه را از تولیداتی که موجب رواج روحیه امید و نشاط و دوستی و مهرورزی در جامعه می‌شود، در پی دارد. اما نکته‌ای که در این میان باید مورد توجه قرار گیرد، موضوع اقتصاد هنر است. طبیعی است که موفقیت در هر زمینه‌ای نیازمند تلاش مستمر، پیوسته و پیگیر است. روا نیست هنرمندی که شب و روز مشغول مشق و تحریر است، برای تأمین نیازهای مالی و مادی درپی پیشه دیگری نیز باشد. ترویج و تبلیغ آثار خطاطی، ارزیابی و ارزشگذاری و امکان فروش آنها در نمایشگاه‌ها به نحوی که همه هنرمندان این رشته بتوانند از آن منتفع شوند، می‌تواند شیوه مطلوبی برای گذران زندگی اهالی خط باشد.