۱۰ سالگی حضور «پرشورها» در لیگ برتر

تیم تراکتورسازی در ۱۰ سال گذشته در حالی به عنوان تیم اول تبریز مطرح شده که این عنوان پیش از این در اختیار تیم ماشین‌سازی بود. به گزارش میزان، ۱۰ سال پیش و در چنین روز‌هایی بود که شهر تبریز رنگ و بوی جدیدی به خود گرفت؛ این رنگ فوتبال بود، فوتبالی که البته انگار فوتبال نبود، بغض چندین ساله‌ای بود که در یک بعدازظهر معمولی شکست؛ در آن دوشنبه تاریخی... 

رؤیای تبریزی‌ها، بعد از چند سال رنگ واقعیت به خود گرفت. تراکتورسازی با شکست دادن آلومینیوم هرمزگان توانست بعد از ۸ سال به سطح اول فوتبال کشور برگردد و نام خود را به عنوان تنها نماینده تبریز در لیگ برتر بر سر زبان‌ها بیندازد. تراکتورسازی در سال ۸۸ در حالی به لیگ برتر برگشت که از سال ۸۱، تبریز هیچ نماینده‌ای در لیگ برتر نداشت. صعود تراکتورسازی به لیگ برتر کافی بود تا نام این تیم به عنوان یک تیم پرطرفدار در سطح کشور مطرح شود. 


فقط تراکتورسازی لیگ برتری ماند 

در حال حاضر و پس از گذشت ۱۰ سال از آن روزها، تراکتورسازی همچنان تیم اول شهر تبریز به حساب می‌آید. در این سال‌ها، تیم‌هایی مانند شهرداری تبریز و گسترش فولاد هم به لیگ برتر صعود کردند که اولی به لیگ آزادگان بازگشت و دومی هم به ماشین‌سازی تغییر نام داد. در این شرایط، حالا ماشین‌سازی به عنوان تیم دوم تبریز در مسابقات لیگ برتر به میدان می‌رود و مردم این شهر هم تراکتورسازی را خیلی مهم‌تر از دیگر تیمشان می‌دانند و این تیم را عاشقانه دوست دارند. 

 با این حال، مرور تاریخ نشان می‌دهد در سال‎های نه‌چندان دور، ماشین‌سازی تیم اول تبریز بود و تراکتورسازی همیشه در رتبه دوم حضور داشت. گذر زمان گویا جای این 2 باشگاه قدیمی را با یکدیگر عوض کرد. باشگاه ماشین‌‎سازی سال ۱۳۴۷ تاسیس شد و سال ۵۰ به عنوان اولین تیم تبریزی مجوز حضور در جام تخت جمشید را گرفت که در آن مقطع بالاترین سطح لیگ در فوتبال کشور شناخته می‌شد. 

ماشین‌سازی در آن مقطع توسط عده‌ای از جوانان تبریزی تشکیل شد و پس از مدت کوتاهی زیر نظر کارخانه ماشین‌سازی رفت. با این حال، تاسیس باشگاه تراکتورسازی به سال ۱۳۴۹ برمی‌گردد. برخی از جوانان و بازیکنان تبریزی که نتوانسته بودند جذب تیم ماشین‌سازی شوند، تیم تراکتورسازی را شکل دادند. 

از دهه ۵۰ تا ۷۰ تقابل‌های تراکتورسازی و ماشین‌سازی همواره از جذابیت‌های بالایی برخوردار بود و هر 2  تیم هواداران خاص خودشان را داشتند. با توجه به افول 2 تیم تبریزی برای مدتی، از جذابیت دربی تبریز هم کاسته شد و تماشاگران هم تمایل چندانی به تماشای بازی‌های این 2 تیم نشان ندادند. 

با بازگشت مجدد 2 تیم به لیگ برتر، باز هم دربی تبریز شکل گرفت؛ اما این‌بار تراکتورسازی آن‌قدر طرفدار پیدا کرده بود که دیگر جایی برای هواداران ماشین‌سازی نباشد. به مرور زمان، هواداران ماشین‌سازی از دهه ۸۰ به بعد کمتر شد. به نظر می‌رسد ریشه تبدیل تراکتورسازی به تیم اول تبریز دقیقاً در همین‌جا باشد، جایی که تراکتورسازی دقیقاً زمانی به لیگ برتر آمد که تبریز هیچ نماینده‌ای در لیگ برتر نداشت و قشر جوان با حضور این تیم در لیگ برتر سودای طرفداری از سرخپوشان را در سر پروراندند و رنگ یاشیل (سبز) روز‌به‌روز کم‌رنگ‌تر و کم‌رنگ‌تر شد.