چند واژه آلمانی که ریشه ایرانی دارند

Das Paradies 
به آلمانی یعنی بهشت. شاید آشناترین واژه ایرانی الاصل آلمانی این باشد. منشأ این واژه «اوستا» ذکر شده است. در پارسی باستان «فردوس» به‌معنای باغ آباد و سرسبز و پر از گل و گیاه بوده است. این نام نخست از فارسی باستان به یونانی باستان (Paradisos)، سپس از آنجا به لاتین (paradisus) و از آنجا به آلمانی قدیم (Paradis) وارد شده است. راه ورودش به زبان یونانی این بوده است که xenophon، تاریخ‌نگار دوران پیش از مسیح، باغ‌های پادشاهان ایران را چنین خوانده و نوشته است. سپس در «انجیل یونانی»، این لغت را معادل «باغ عَدَن» گذاشته‌اند. بدین طریق این واژه، وارد مجموعه واژگان «انجیل» و مسیحیت شده است و از این راه به بسیاری از زبان‌های ممالک مسیحی وارد شده است. علت تغییر حرف «ف» به «پ»، احتمالاً آن بوده است که «فردوس»، «پردوس» و «پَردیس» نیز خوانده می‌شده است. احتمال دیگر آن است که یونانیان، آن را مستقیماً از تلفظ «اَوستایی» این واژه گرفته باشند که با صوت «پ» آغاز می‌شده: (pairi daeze). 

Der Kaviar
«خاویار» دومین کلمه آلمانی است که فوراً به گوش هر ایرانی آشنا خواهد آمد، گرچه آلمانی‌ها آن را «کاویار» تلفظ می‌کنند؛ چون حرف «خ» را در ابتدای کلمه نمی‌توانند به راحتی تلفظ کنند. این واژه نخست از فارسی به ترکی و سپس از آنجا به زبان محلی «ونیز» در ایتالیا (caviaro) و از آنجا در قرن17 به آلمانی وارد شده است. «خاویار» در فارسی به‌خود ماهی گفته می‌شده و هنگام ورود به ترکی، این اسم فقط به تخم‌های ماهی اختصاص پیدا کرده است.

Die Aubergine
«بادمجان» به آلمانی «آبرجینه» خوانده می‌شود. بادمجان فارسی به شکل «ال‌بادینجان» وارد عربی می‌شود. سپس از عربی، در زمان سلطه اعراب بر اسپانیا و بر اثر صادرات آن، به شکل «آلبرجینا» وارد زبان «کاتالونی» در شمال اسپانیا می‌شود. از آنجا وارد فرانسوی (aubergine) و از آنجا در قرن بیستم وارد آلمانی می‌شود. امروزه این واژه در عربی «باذمجان» نوشته و تلفظ می‌شود.