پَندَک
محمود آیدن
جدی مشو که جهان طنز است / خنده پیر کشف این رمز است
جهان‌دیده جدی نباشد / که او به دنیای دیوانه نمی‌کند خو
گاه یک دوستت دارم کافی‌ست / کین ساده سحر بهترین شافی‌ست
ترس دام است باید که گسست / اندیشه شجاع اینست
مخاطب پندک خودمم نخست / اندک اندک رساندم به راه درست
در همینه زمینه :