یادداشت
فصلی‌شدن هنر نمایش
ارژنگ امیرفضلی/بازیگر سینما و تلویزیون
معمولا در دنیای سینما و فعالیت‌های مربوط به بازیگری، نیمه دوم سال، پرکار و مشغله است. همه تلاش میکنند کارهای سینمایی را به جشنواره برسانند و در عین حال از اکران نوروزی عقب نمانند؛ ضمن اینکه بسیاری از کارهای نمایشی، به ویژه کارهایی که به سفارش تلویزیون تهیه می‌شود برای عرضه در تعطیلات نوروزند. همین موجب می‌شود که کارها تا پایان سال انجام شود و چیزی برای بعد عید نماند. تأثیر این موضوع بعد از پایان تعطیلات نوروزی با بیکاری بسیاری از بازیگران در ماه‌های بهار و شاید تابستان خود را نشان می‌دهد.
طبیعی است که مردم در تعطیلات به برنامههای جذاب نیاز دارند و چنین نیازی در تعطیلات نوروز بیشتر حس می‌شود؛ بنابراین برنامه‌ریزی‌ها برای تهیه برنامههای شاد و مفرح اقدام خوب و پسندیده‌ای است. اما اگر وجهه هنری نمایش را در نظر داشته باشیم نیاز انسان به بهره‌مندی از آثار هنری فراتر از دوره، فصل و ماه تعریف می‌شود. با چنین تعریفی رکود هنر در یک فصل یا دوره از سال بی‌معنی خواهد بود. اگر هنر نمایش می‌توانست و اگر بتواند مخاطبان دائمی خود را داشته باشد، هنرمندان این حوزه نیز بسته به کیفیت و ارزش کارشان می‌توانند فعالیت کنند و به طور نسبی در عرصه حضور داشته باشند. بیشتر از همه در این زمینه جای خالی تئاتر به چشم می‌آید؛ چرا که بسیاری از هنرمندان سینما از این جایگاه وارد سینما شده‌اند و بسیاری دیگر در کنار سینما در صحنه تئاتر هم نقش‌آفرینی میکنند. بنابراین رونق سالن‌های تئاتر و افزایش مخاطبان این هنر می‌تواند به نمایش و بازیگران وجهه، اشتغال و محبوبیت بیشتری ببخشد، به شرطی که ما بتوانیم مخاطبان لازم را با این هنر همراه سازیم. سال‌هاست در این باره صحبت می‌شود و بیشتر طرح‌ها و راهکارها در حد امید و آرزو مانده است، اما به هر روی نباید تأثیر تئاتر بر ارتقای هنر نمایش و سایر هنرها و رشد آگاهی و فرهیختگی در جامعه فراموش شود.
در همینه زمینه :
