فرصت‌سوزی امید در کمیسیون‌ها

فرزانه آیینی/ روزنامه نگار
برعکس سال گذشته که فراکسیون امید موفق شد بعد از قریب به 2سال انفعال، کارنامه موفقی از خود در اجلاسیه چهارم مجلس دهم به نمایش بگذارد، امسال اما سال امیدی‌ها نبود.

کاهش آرای عارف در برابر لاریجانی برای تصدی کرسی ریاست مجلس، باختن کرسی نایب‌رئیسی دوم علی مطهری به عبدالرضا مصری و شکست بیشتر کاندیداهای امید در برابر اصولگرایان در گرفتن کرسی‌های ریاست کمیسیون‌ها از راه دشوار این فراکسیون در 9‌ماه باقیمانده عمر مجلس دهم خبر می‌دهد؛ راه دشواری که قطعا همگرایی رقیب اصولگرا در بهارستان بر آن تأثیرگذار است اما شکاف درونی فراکسیون امید و عمیق‌تر‌شدن اختلافات اعضای این فراکسیون عامل اصلی امید در باختن کرسی‌های تأثیر‌گذارش در قبال ائتلاف مستقلین و ولایی‌ها‌ست. اختلاف درون‌گروهی که ریشه‌های بروز و ظهور آن به پایان سال اول کاری مجلس اول باز‌می‌گردد و حالا در سال پایانی مجلس دهم هویدا‌تر و عیان‌تر شده است. رقیب‌تراشی امیدی‌ها برای یکدیگر، عدم‌حفظ انسجام سیاسی در حمایت از همه کاندیداهای فراکسیون در بحث انتخابات هیات رئیسه و کمیسیون‌های داخلی مهم‌ترین فاکتورهایی است که عملکرد امید در سال پایانی را نشانه گرفته است، همین هم سبب شده در انتخابات هیأت رئیسه 9کمیسیون تخصصی مجلس که تا‌کنون برگزار شده است، جز غلامرضا تاجگردون که 7سال مستمر است‌ ریاست کمیسیون بودجه را برعهده دارد و احمد کیخا که برای دومین‌بار بر کرسی ریاست کمیسیون کشاورزی تکیه می‌زند، کرسی ریاست 7کمیسیون- فرهنگی، انرژی، صنایع، تدوین آیین‌نامه، عمران، شوراها و حقوقی- به ولایی‌ها برسد.

این درحالی است که سال گذشته احمد مازنی با شکست پژمانفر موفق شده بود‌ ریاست کمیسیون فرهنگی را به دست آورد اما امسال به‌رغم انصراف مازنی از ریاست کمیسیون درحمایت از علی مطهری، مطهری در رسیدن به ریاست کمیسیون به جعفرپور باخت.

کواکبیان به جای فلاحت‌پیشه ؟
به‌جز انتخابات 9کمیسیون فوق، انتخابات 6کمیسیون دیگر یعنی آموزش و تحقیقات، اجتماعی، اقتصادی، امنیت ملی، بهداشت و درمان و اصل 90 عصر یکشنبه آینده برگزار خواهد شد.

در این بین حفظ کرسی ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی که سال گذشته و در پی حمایت امید از  حشمت‌الله فلاحت‌پیشه به نام امیدی‌ها خورد، مهم‌ترین گام امید‌هاست، گرچه زمزمه کاندیداتوری مصطفی کواکبیان در برابر کاندیدای ولایی‌ها‌- ذوالنوری یا علاء‌الدین برجرودی- این کرسی را به جد تهدید می‌کند، کواکبیان سال گذشته در توافقی مکتوب با فلاحت‌پیشه از او حمایت کرده بود و براساس این توافق امسال فلاحت‌پیشه باید به نفع کواکبیان از کاندیداتوری کناره‌گیری کند. این در حالی است که فلاحت‌پیشه در یک سال گذشته کارنامه موفق و مطلوبی داشته ‌و چهره‌ای است که به‌جز حمایت امید، مورد تأیید برخی اعضای مستقل کمیسیون امنیت ملی نیز هست.

سال گذشته فلاحت‌پیشه 9رأی، ذوالنوری 9رأی و بروجردی 4رأی را از مجموع 23عضو حاضر کمیسیون را به‌دست آوردند (از مجموع 23رأی، یک رأی سفید بود) که به‌دلیل برابری آرای ذوالنوری و فلاحت‌پیشه، قرعه‌کشی انجام شد و قرعه به نام ریاست فلاحت‌پیشه خورد. حالا اما ذوالنوری معتقد است که بروجردی اگر کنار برود، مستقلین غالبا رأیشان- در رقابت با کواکبیان یا فلاحت‌پیشه - به وی اضافه می‌شود و به این ترتیب، او با رأی مستقلین برنده خواهد شد. مسیر مورد نظر ذوالنوری، روندی است که درصورت تحقق آن، قطعا شکستی بزرگ برای امیدی‌ها محسوب خواهد شد. سال گذشته از 14کرسی ریاست کمیسیون‌ها 9کرسی در اختیار ولایی‌ها، 4کرسی در اختیار امیدی‌ها و یک کرسی به مستقلین رسید. حالا با شکست امید در برابر ائتلاف مستقلین و ولایی‌ها در اجلاسیه چهارم مجلس دهم باید دید سرنوشت کمیسیون‌ها چگونه رقم خواهد خورد.

 چرا مطهری باز هم ناکام ماند؟!
 بنا به گفته طیبه سیاوشی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در جلسه یکشنبه گذشته در جریان انتخابات هیأت رئیسه کمیسیون فرهنگی آقایان مطهری و جعفرپور برای ریاست کمیسیون کاندیدا شدند و رقابت کردند که در نتیجه آقای جعفرپور با 9رأی در مقابل 8رأی آقای مطهری، رئیس کمیسیون فرهنگی شد. سیاوشی معتقد است که با توجه به ترکیب 17نفره کمیسیون فرهنگی که یک نفر از فراکسیون مستقلین، 8نفر از فراکسیون ولایی و 8نفر از فراکسیون امید هستند، طبیعتا رأی یک نماینده مستقل یعنی آقای کاتب در انتخابات کمیسیونی تعیین‌کننده است. طبق اعلام هیأت رئیسه فراکسیون مستقلین، ایشان قول داده بود که برای ریاست کمیسیون فرهنگی به آقای مطهری رأی بدهد اما این کار را نکرد. این ادعای سیاوشی البته با واکنش کاتب روبه‌رو شد. او در این رابطه گفت: من هیچ توافقی در این‌باره نه با فراکسیون امید نه با فراکسیون ولایی نداشتم و براساس اعتقاد خودم به جمشید جعفرپور رأی داده‌ام. پیش از این احمد مازنی، نماینده تهران ریاست کمیسیون را به‌مدت یک سال بر عهده داشت. مازنی به نفع مطهری از کاندیداتوری برای ریاست کمیسیون فرهنگی انصراف داد. در سال اول مجلس دهم، جعفر‌پور ریاست کمیسیون را بر عهده داشت.