اتاق فکر گردشگری امکانی برای توسعه
اصغر مسعودی/ نماینده مجلس
یکی از ظرفیتهای بزرگ کشور ما که باید به آن توجه ویژه شود، صنعت گردشگری است. با توجه به تحریمهای اخیر و نیز با درنظر داشتن اقتصاد متکی به نفت ایران، اهمیت توجه به گردشگری بیشتر میشود. ورود گردشگر خارجی و حتی رونق گردشگری داخلی منجر به رونق تولید و اقتصاد خواهد شد؛ بهعبارتی اقتصاد گردشگری میتواند یکی از مقولات مهم اقتصادی بهحساب بیاید.
تشکیل اتاق فکر گردشگری را که بهتازگی از سوی معاونت گردشگری بهعنوان متولی دولتی این صنعت مطرح شد، از این منظر میتوان تحلیل کرد. ایجاد اتاق فکر و اندیشه در هر حوزهای لازم و راهگشاست و چنین اتاقی باید در کنار مسئولان باشد؛ مثل پیشنهاد تشکیل اتاق فکر دولت و بخش خصوصی که در سال 95در زمان ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری توسط خانم احمدیپور مطرح شد. همانطور که میدانید برای انجام کاری در این حد و اندازه، نمیتوان بدون آگاهی و اطلاعات لازم ورود و چشماندازهای آن را تعریف کرد. نقشه راه ما و مسیری که قرار است طی شود، باید از قبل مشخص باشد؛ چراکه بدون اطلاعات و مطالعه به هدف نمیرسیم.
موضوع مهمی که در این میان وجود دارد، ضرورت شناسایی ظرفیتهایی است که کشورمان در زمینه گردشگری دارد. بسیاری از ظرفیتهای بزرگ گردشگری ایران حتی برای بسیاری از هموطنان هم ناشناخته است؛ درحالیکه برخی از این جاذبهها در دنیا بینظیر است و اینها نیاز به تبیین و معرفی دارد. ما زمانی میتوانیم گردشگر خارجی جذب کنیم و گردشگری داخلی را هم رونق بدهیم که خودمان ظرفیتهای گردشگری کشورمان را به خوبی بشناسیم. وقتی خودمان بشناسیم میتوانیم برای معرفی آنها به مردم دنیا هم اقدام کنیم. در کنار این شناسایی و معرفی که ضرورت اجتنابناپذیر کار است، موضوع مهم دیگری وجود دارد که آن ایجاد زیرساختهای لازم است. همچنین ما به نیروهای متخصص و آموزشدیده در حوزه گردشگری نیاز داریم چون گردشگری امروزه در دنیا یک امر تخصصی است و باید متناسب با شرایط روز با آن مواجه شد تا در دنیا حرفی برای گفتن داشت. برای رونق گردشگری داخلی که به نوعی زمینهساز ورود گردشگر خارجی به کشور هم هست، کارهای زیادی میتوان انجام داد؛ مثلاً میتوان تسهیلات لازم برای سفر ارزانقیمت به مردم داد تا گردشگری داخلی احیا شود و از این طریق مقاصد جدیدی را تعریف کرد که در آینده با ایجاد زیرساختهای لازم، مقصد گردشگران خارجی هم بشود. اینها و کارهای بسیاری مانند اینها نیازمند تشکیل حلقه فکر و اتاق اندیشه است که به آن اشاره شد.
اتاق فکر گردشگری میتواند چشماندازی برای مسئولان بهوجود بیاورد که از طریق آن مسائل و مباحث صنعت گردشگری را رصد کنند. لازم است که ما در بحث طرحهای جامع گردشگری، اطلاعات دقیقتری داشته باشیم.
برای توسعه گردشگری، تسهیلات و خدمات سفر، برنامهریزی حملونقل، آموزش کسانی که در حوزه گردشگری فعالیت دارند، تورهای گردشگری و... مواردی هستند که میتواند در اتاق فکر گردشگری مطرح شود. اتاق فکر در هر حوزهای ظرفیتهای بالایی دارد و اگر از آن ظرفیتها استفاده شود، نتایج خوبی را به همراه خواهد داشت و صنعت مهم و آیندهداری مانند گردشگری هم از این قاعده مستثنا نیست.
صنعت گردشگری در ایران بسیار نیازمند جلب مشارکت بخش خصوصی و جذب سرمایهگذاری است. اتاق فکر گردشگری میتواند یکی از اهداف خود را به تحقق این مهم معطوف کند. وقتی ما در همین استان مازندران که یکی از استانهای مهم و بهاصطلاح توریستی کشورمان است، با مشکلات زیرساختی و ازجمله کمبود اقامتگاه مواجهیم، نشان میدهد که کاستیهای زیادی هست که میتواند سوژه کار در اتاق فکر گردشگری باشد. طبیعی است ساخت هتل در منطقهای توریستی که با کمبود هتل مواجه است، هم به نفع کشور و مردم است و عواید اقتصادی ناشی از آن نصیب جامعه میشود و هم برای خود سرمایهگذار توجیه اقتصادی دارد و درصورت آگاهی دادن به او، رغبتش را برخواهد انگیخت. امیدوارم اتاق فکر گردشگری با مدنظر قرار دادن این موضوعات، منشأ موفقیتهای بزرگی در حوزه گردشگری شود.