رکود، مهمان بازار مبل اردبیل

اردبیل یکی از 5 مرکز مهم تولید مبل و کالای خواب در کشور است. واحدهای تولید مبل و صنایع چوبی این استان 10 درصد از مصنوعات چوبی مورد نیاز کشور را تأمین می‌کنند. به گزارش همشهری، اردبیل و دیگر شهرهای استان در حال حاضر بیش از 100 واحد مبل‌سازی یا کارگاه تعمیر مبل دارند که با وجود کیفیت بالا و مشتری‌پسند بودن محصولاتشان به دلیل شرایط اقتصادی مردم  و ترجیح خرید کالا‌های اساسی به جای  کالا‌های لوکس از جمله مبلمان با رکود مواجه شده است. 

صرف نظر از آنچه که شرایط سخت اقتصادی عنوان می‌شود و  تداوم فعالیت را برای تمامی اصناف کشورمان با سختی مواجه کرده است، به طور حتم توسعه صنایع اشتغال‌زایی مانند واحدهای تولید مبل با رویکرد صادرات‌محور باعث اشتغال بیشتر و ارز‌آوری خواهد شد. به همین منظور از دولت انتظار می‌رود ضمن کنترل قیمت مواد اولیه‌، با پرداخت تسهیلات ویژه از جوانان ماهر برای ورود به این عرصه حمایت کند. 


نگاه مردم به تولید داخل 

 «محمد احمدی» یکی از کارگران میانسال کارگاه‌ مبل‌سازی در اردبیل است. به گفته خودش 12 سال سابقه دوزندگی پارچه مبل دارد. او می‌گوید‌: من دوره‌های مرتبط با دوخت پارچه مبل را گذرانده‌ام و به صورت حرفه‌ای کار می‌کنم و از درآمدم راضی‌ام. اگر مردم به جای خرید مبلمان کشورهای همسایه، همین تولیدات با کیفیت خودمان را بخرند، چرخ ما هم همیشه می‌چرخد و کار می‌کنیم. 

این در حالی است که یکی از مشتریان این کارگاه صحبت‌های محمد را تایید و اظهار می‌کند: ‌ چند سال پیش مبل تولیدشده در این کارگاه را خریدم و از کیفیت مبل و انتخابم راضی هستم. در حال حاضر هم برای خرید صندلی غذاخوری به این کارگاه آمده‌ام چون از خرید قبلی راضی بودم و می‌دانم پولم را جای درستی خرج می‌کنم. 


حمایت از کارگاه‌های کوچک

یکی از صاحبان کارگاه کوچک تولید و تعمیر مبل در اردبیل هم عنوان می‌کند: در این کارگاه من و شریکم دو نفری مشغول کاریم و مبل‌های باکیفتی تولید می‌کنیم و به مشتری تحویل می‌دهیم.  «اسماعیل باقری» ادامه می‌دهد: با وجود کوچک بودن مساحت کارگاه‌، در همین فضای محدود تولیدات خود را به مشتریانی در برخی استان‌های همجوار ارسال می‌کنیم و این ادعا را داریم که در صورت توسعه کارگاه‌، توانایی تولیدات بیشتر حتی برای صادرات به کشورهایی مانند عراق و جمهوری آذربایجان را هم داریم.  

باقری به نبود حمایت از سوی دولت از کارگاه‌های کوچک مبل‌سازی اشاره می‌کند و می‌گوید: 12 سال است پروانه کسب داریم ولی در این مدت هرگاه برای گرفتن وام مراجعه کرده‌ایم به در بسته برخوردیم در حالی که برخی افراد با پروانه کسب صنایع چوبی، وام‌های کلان گرفته‌اند و در کار دیگری سرمایه‌گذاری کرده‌اند. وی با اشاره به مشکل تأمین مواد اولیه بیان می‌کند: بیشتر مواد اولیه از جمله میخ، ابر، فنر و اسفنج کاملاً در داخل کشور تولید می‌شود و 50 درصد از پارچه‌های مصرفی ما هم ایرانی است. اما قیمت مواد اولیه در نوسان است و دیگر نمی‌توانیم مثل گذشته با چک به صورت عمده مواد اولیه تهیه کنیم. 


افزایش ظرفیت‌های اشتغال در صنعت مبل‌سازی 

مدیر عامل یک واحد تولید مبلمان و سرویس خواب می‌گوید: سالانه بالای 2هزار دست انواع مبل‌های کلاسیک‌، راحتی و منبتی در این واحد صنعتی تولید می‌شود. «حسن صفرپور» با بیان این‌که در حال حاضر در 28 شهر کشور نمایندگی داریم و بیش از 20 درصد از تولیدات ما به کشورهایی مانند عراق‌، جمهوری آذربایجان و روسیه صادر می‌شود‌، از تلاش برای راه‌اندازی خط تولید جدید با مدرن‌ترین دستگاه‌های روز در این واحد صنعتی خبر می‌دهد و می‌افزاید: این خط تولید با هدف تولید انواع مبل صادراتی به کشورهای اروپایی در حال احداث است و با راه‌اندازی آن تعداد کارگران این شرکت از 100 به 200 نفر افزایش پیدا می‌کند. 


کم‌توجهی به صنعت مبلمان‌سازی 


یکی از فعالان حوزه تولید مبل هم می‌گوید: کسادی باعث شده بسیاری از خانوارهایی که در گذشته بعد از گذشت یک تا 2 سال به تغییر مبلمان منزل خویش و فروش آن و تهیه مبلمان نو مبادرت می‌ورزیدند، امروزه بسیاری از سرپرستان خانوار نه‌تنها چنین امری را ضروری نمی‌دانند، گاهی شاهد هستیم زوج‌های جوان که در ابتدای زندگی خویش قرار دارند از خرید مبل صرف نظر می‌کنند که این موضوع برای بازار مذکور با ظرفیت اشتغال‌زایی بسیار بالا و جالب توجه، خوشایند و نویدبخش به نظر نمی‌رسد. 

 «حسن نورمحمدی» می‌افزاید: در شرایطی که توزیع کاهش پیدا می‌کند، ضریب تولید نیز تنزل پیدا می‌کند، زیرا مبل از محصولاتی محسوب نمی‌شود که تولید و حتی انبار آن با هدف احتکار باشد. در چنین وضعیتی، هیچ چاره‌ای جز تعدیل نیرو، بیکاری و ورشکستگی و تغییر شغل باقی نمی‌ماند. برای ساخت یک دست مبل، حداقل 8 تا 10 نفر در بخش‌های گوناگون فعالیت می‌کنند و این چرخه‌، ظرفیتی است که صنعت مبلمان‌سازی در توسعه فرصت‌های شغلی دارد. 

نورمحمدی عنوان می‌کند: مبلمان‌سازان اردبیلی مانند دیگر فعالان این صنعت در کشور مهجور مانده‌اند و با وجود ظرفیت بالای اشتغال‌زایی و توانمندی تولیدکنندگان برای ساخت مبل باکیفیت، با هدف صادرات به بازارهای خارجی، آنچنان که انتظار می‌رود از حوزه مذکور حمایت و پشتیبانی نمی‌شود. 


صنعت اشتغال‌زا

رئیس اتحادیه مبل فروشان اردبیل با اشاره به این‌که در صورت مطلوب بودن وضعیت بازار‌، صنعت مبل‌سازی جزو صنایع کوچک پرسود است، اظهار می‌کند: استان اردبیل بیش از 100 واحد مبل‌سازی یا کارگاه تعمیر مبل دارد که اکثر تولیدات آن‌ها با کیفیت بالا و مشتری‌پسند عرضه می‌شود. افزون بر هزار نفر از اهالی استان در این صنعت شاغل هستند. 
 «محسن امانی» می‌افزاید: علاوه بر تولید‌کنندگان، فروشندگان و کارگران، افرادی که در شغل‌هایی مثل شیشه‌بری، نجاری، تولید پارچه و حمل‌و‌نقل فعالیت می‌کنند به نحو مستقیم و غیر‌مستقیم از فعالیت صنعت مبل‌سازی نان می‌خورند. 

امانی با بیان این‌که بیش از دوسوم از کل تولیدات کارگاه‌های مبل‌سازی در استان اردبیل به استان‌های مختلف و حتی به کشورهایی مانند ترکیه صادر می‌شود، تاکید می‌کند: اغلب واحدهای مبل‌سازی در اردبیل از پارچه‌ها و اسفنج‌های با کیفیت بالا استفاده می‌کنند و در نتیجه دوام مبل‌های تولیدی بالاست و موردپسند مشتری قرار می‌گیرد؛ اما در برخی نمایشگاه‌های برپا شده اجناس بی‌کیفیت با قیمت ارزان به مشتری فروخته می‌شوند که این کار در حقیقت کلاه گذاشتن بر سر مشتریان است. 

این مسئول عرضه برخی محصولات بی‌کیفیت را در نمایشگاه‌های فصلی از عوامل کاهش اعتماد مردم به صنعت مبل‌سازی داخلی عنوان می‌کند و می‌افزاید: باید تدابیری اتخاذ شود تا شرکت‌هایی که تولیداتشان استاندارد نیست و کیفیت لازم را ندارند، از شرکت در چنین نمایشگاه‌هایی منع شوند. وی عنوان می‌‌کند: به همین منظور انجمن صنفی مبل و دکوراسیون استان اردبیل پیشنهاد احداث بازار متمرکزی برای عرضه محصولات متنوع و باکیفیت را به مسئولان داد و این طرح با عنوان «بازار مبل اردبیل» در فروردین‌ماه 94 در زمینی به مساحت 13 هزار و 154 متر‌ مربع کلنگ زنی شد؛ اما تاکنون به بهره‌برداری نرسیده است. 


آینده‌نگری صنعتگران مبلمان‌

5/8 درصد اشتغال‌زایی در کشور مربوط به صنعت مبل‌سازی است اما به دلیل شرایط اقتصادی حاکم بر کشورمان بازار مبلمان هم در شرایط کساد و رکود قرار گرفته است. در این میان وجود مشکلاتی همچون دارایی، بیمه و... از مهم‌ترین مشکلات اصناف اردبیلی به‌ویژه در این حوزه است و انتظار می‌رود دولت مشکلات را برای تولید‌کنندگان به حداقل برساند. در حال حاضر بخش زیادی از تولیدکنندگان با مشکل کاهش نقدینگی روبه‌رو هستند و گردش مالی افراد به کمترین میزان ممکن رسیده است. از سوی دیگر مبلمان هم از سبد خانوارها حذف شده است و دیگر کالای لوکس به شمار می‌رود. 

همچنین با افزایش استفاده از انواع فلز و آلیاژ و پلاستیک، سهولت استفاده از آن‌ها در این صنعت و هم‌زمان بحران کمبود چوب که پیش روی جهان قرار گرفته، شکل ظاهری این کالا‌ها متحول شده است. با تمام حمایت‌هایی که انتظار می‌رود دولتمردان از این صنایع داشته باشند، تقویت تولیدات داخلی استان و توسعه صادرات و فروش بین‌المللی، افزایش کیفیت طراحی، بازاریابی و بهبود روابط بین‌المللی با کشور‌های صاحب سبک، از ضروریاتی است که تولیدکنندگان استانی برای تضمین آینده‌ای که ممکن است مشکلات چند برابر شود، باید به آن‌ها توجه کنند.