مناقشه قره‌باغ در فینال

دیدار پایانی لیگ اروپا که 17روز دیگر در باکو برگزار می‌شود، نگرانی‌هایی به‌وجود آورده است. یوفا تنها 6هزار سهمیه بلیت برای هواداران چلسی و آرسنال در پایتخت آذربایجان اختصاص داده که این موضوع صدای هواداران را درآورده است. البته لیورپول و تاتنهام هم برای فینال لیگ قهرمانان در مادرید با مشکل مشابهی روبه‌رو هستند و هر تیم 16هزار بلیت در اختیار خواهند داشت. انتقادات از یوفا به‌قدری شدید است که اتحادیه فوتبال اروپا به فروش میزبانی به آذربایجان متهم شده است. ورزشگاه 68هزار و 700نفری المپیک باکو بیش از 50هزار بلیت را به فینالیست‌ها نداده و این چیزی است که هواداران دو تیم لندنی را عصبانی کرده است. برخی از آنها از یوفا انتقاد می‌کنند که چرا چنین مسابقه مهمی باید در کشوری برگزار شود که نسبت به بقیه اروپا هنوز آسیایی است و امکانات لازم برای پذیرایی از توریست‌ها را ندارد و در ضمن، حکومت آن توتالیتر و غیردمکراتیک است. اوضاع آذربایجان به شکلی است که برای این مسابقه تنها توانایی و اجازه پذیرایی از 15هزار تماشاگر خارجی را دارد و بقیه ظرفیت ورزشگاه را باید خود آذری‌ها پر کنند. باکو برخلاف توریست‌های ایرانی، اروپایی‌های زیادی را به‌خود جلب نمی‌کند و از طرفی فاصله 3هزار مایلی  این شهر از لندن هم اعتراضاتی را در برداشته است. هواداران 2 تیم نگران قیمت تاکسی و هتل هم هستند. آنها با یادآوری زلزله ترکیه که باعث شده بود راننده‌های تاکسی کرایه‌ها را  20،10 برابر کنند، برای اضافه هزینه‌ها نگرانی دارند. اگر کسی با ماشین خودش بخواهد به این منطقه در شرقی‌ترین نقطه قاره سفر کند، 56ساعت در راه خواهد بود و با قطار هم 51ساعت طول می‌کشد. باشگاه چلسی تور یک روزه برای هواداران گذاشته که 979پوند برای هر نفر آب می‌خورد. هزینه ویزای آذربایجان هم 25دلار به‌علاوه 75دلار برای خدمات ویزاست!

 اما مهم‌تر از شرایط میزبانی و سهمیه ناچیز بلیت درنظر گرفته شده برای تیم‌های فینالیست، خطری است که جان هنریک میخیتاریان را تهدید می‌کند. به‌خاطر سابقه دشمنی بین ترک‌ها و ارمنی‌ها و نسل‌کشی گسترده ارامنه در دوران جنگ جهانی اول به‌دست عثمانی‌ها در زمان مصطفی کمال پاشا که بین 600هزار تا یک میلیون و 800هزار قربانی گرفت، هنوز بین آذری‌ها و ارامنه مشکلات تاریخی پابرجاست و ترکیه و آذربایجان هرگز حاضر به عذرخواهی نشده‌اند. حتی رجب طیب اردوغان در برابر هر خبر و اظهارنظر خارجی واکنش تند نشان داده است. مقامات آذربایجان به باشگاه آرسنال اطمینان داده‌اند که مشکلی برای میخیتاریان رخ نخواهد داد و هافبک ارمنستانی این تیم از محافظت ویژه برخوردار خواهد بود اما خود بازیکن و باشگاه لندنی شدیدا احساس خطر می‌کنند. میخیتاریان وقتی در سال2015 بازیکن دورتموند بود، برای بازی با تیم کابالا از سفر به جمهوری آذربایجان خودداری کرد. او فصل قبل هم همراه آرسنال برای بازی با قره‌باغ به این کشور سفر نکرد. سخنگوی یوفا در پاسخ به انتقادات گفته که انتخاب میزبان فینال 2 سال قبل صورت می‌گیرد و کسی کف دستش را بو نکرده که چه تیم‌هایی به فینال می‌رسند. اما منتقدان می‌گویند اصلا چه لزومی دارد باکو میزبان چنین مسابقه‌ای باشد. ارمنستان و آذربایجان هیچ‌گونه رابطه سیاسی ندارند و همچنان بر سر منطقه قره‌باغ با هم مناقشه دارند. حتی فیفا و یوفا بازی‌ها را طوری برگزار می‌کنند که تیم‌های ملی این دو کشور با هم روبه‌رو نشوند، همان فرمولی که برای رویارو نشدن تیم‌های ورزشی روسیه و اوکراین وجود دارد. آرسنال می‌خواهد از یوفا تضمین لازم را برای محافظت از بازیکن خود بگیرد اما اگر تضمینی هم داده شود، بعید است میخیتاریان در فینال حاضر باشد. حتی اگر امنیت بازیکن هم تضمین شود، حدود 50هزار تماشاگر آذربایجانی را چه‌کسی می‌تواند کنترل کند که به بازیکن ارمنی ناسزا نگویند یا به سمت او چیزی پرتاب نکنند؟ 

اوزیل خون گریه می‌کند
مسوت اوزیل بعد از رفتاری که آلمانی‌ها در واکنش به ملاقات تبلیغاتی او با اردوغان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه داشتند، کم‌کم از هویت آلمانی خود فاصله می‌گیرد. او جدا از تحریم تیم ملی، اخیرا پرچم ترکیه را به گردنبند می‌بندد. اوضاع برای ستاره آلمانی که با یک بازیگر سرشناس ترکیه‌ای قرار ازدواج دارد، خوب پیش نمی‌رود. مدیر برنامه‌هایش که او هم یک ترک است گفته: «اوزیل خون گریه می‌کند». او هنوز مهره ثابت اونای امری در ترکیب نیست. اوزیل برای پایان‌یافتن قراردادش که تا سال2021 اعتبار دارد لحظه‌شماری می‌کند. باشگاه در نیم‌فصل می‌خواست او را معاوضه کند یا قرض بدهد. او فقط در 20 بازی از 37 بازی لیگ از ابتدا در ترکیب بود. حالا در 30سالگی برای تمام‌شدن قراردادش و پیوستن به یک تیم ترکیه‌ای و ادامه زندگی در کشور آبا و اجدادی‌اش بی‌تابی می‌کند.