کِلک
گاهی از خودم می‌پرسیدم سفیدپوست‌ها از زندگی چه می‌خواهند؟ ولی هیچ وقت جوابی به ذهنم نرسید و شک دارم خودشان هم جوابی برای آن داشته باشند. سطحی زندگی می‌کردند؛ لبخندهایشان سطحی بود و اشک‌هایشان سطحی. کاکاسیاه‌ها زندگی عمیق‌تر و واقعی‌تری داشتند و من آرزو می‌کردم کاکاسیاه‌ها هم می‌توانستند مثل آنها زندگی بی‌فکر و آرامی داشته باشند.
مردی که به شیکاگو رفت، ریچارد رایت، ترجمه: مریم حاجونی، صفحه 25 و 26.
