فلسفه سیاسی ماکیاولی

«تنهایی» ماکیاولی صرفا از این واقعیت سرچشمه نمی‌گیرد که نام او شاخصه گسستی است ناتمام در فلسفه سیاسی که ستون‌های اصلی تفکر کلاسیک، مسیحی و اومانیستی عصر رنسانس را به‌لرزه درآورد، بلکه بیشتر از این‌روست که او نماینده جریانی است «زیرزمینی» و انتقادی که با اوج‌گیری مطلق‌گرایی، قراردادگرایی و بعدها لیبرالیسم، کماکان دستخوش بدفهمی، تحریف و حتی انواع و اقسام طرد گفتمانی است. امری که با تداوم یافتن در زمانه خیزش مجدد اقتدارگرایی و تروریسم از لزوم کسب شناختی راستین و جدی از ماکیاولی حکایت می‌کند. بنابراین به‌نظر می‌رسد عاجل‌ترین کاری که باید پس از هم‌سخن شدن با «فیلیپو دل‌لکوزه»  نویسنده این کتاب انجام دهیم، همنشینی با فیلسوفی است که کماکان ما را از فراز سده‌ها با صدایی رسا مخاطب قرار می‌دهد. سپیده‌دمان سرخ مدرنیته، قسمی فلسفه سیاسی و میراث دریافت و نفوذ 3بخش اصلی این کتاب 359صفحه‌ای‌اند. فلسفه سیاسی ماکیاولی را فولاد حبیبی و امین کرمی به فارسی برگردانده‌اند و انتشارات ققنوس آن را در شمارگان 770نسخه با قیمت 35هزار تومان منتشر کرده است.