کِلک
مردم‌شناسان اسطوره را الی غیرالنهایه بخش‌بندی کرده‌اند و درباره آن تئوری‌های عجیب یافته‌اند. می‌گویند اسطوره فرآورده روان است، ابزاری است برای آشکار ساختن ترس‌های نهان و تشفی آرزوها، یا برای سازش دادن ما با وضعیت انسان، یا برای نمایاندن تناقضات و مسائل شخصی و اجتماعی دامنگیر مردم در زندگی. به اساطیر به چشم «منشورها» یا «شعائر» می‌نگرند یا می‌گویند اسطوره کارکردهای متعدد دیگری دارد.
تاریخ بی‌خردی، از تروا تا ویتنام، اثر: باربارا تاکمن، ترجمه: حسن کامشاد
