قدرشناسی

خشایار راد /بازیگر سینما و تلویزیون

سال 97 در حالی به پایان رسید که یکی از چهره‌های شاخص هنر نمایش مجال دیدار کامل بهار را نیافت.
شادروان جمشید مشایخی در حالی از میان ما رفت که بدیل و نظیری برای او نیست. منش انسانی او چنان وسعت و کثرتی داشت که در ظاهرش نیز هویدا بود و همین موجب می‌شد در بازآفرینی شخصیت‌های عرفانی و ایفای نقش بزرگان اخلاق و فرهنگ و ادب و هنر، یگانه باشد.
گرچه استاد مشایخی در طول حیات خویش ارج دید و عزیز داشته شد، اما دریغ و درد که از وجود کم‌نظیر او نهایت بهره برده نشد.
مرگ حق است و گریزی از آن نیست. استاد مشایخی رفته است و بازگشتی ندارد. اما ای‌کاش ما قدر داشته‌هایمان را بیشتر بدانیم.
از 5ستاره بزرگ نمایش در دهه‌های اخیر، استاد داود رشیدی، استاد عزت‌الله انتظامی و استاد جمشید مشایخی خاموشی گرفته‌اند و استاد محمدعلی کشاورز و استاد علی نصیریان همچنان پرتوافشانند. امید که عمر و روزگار این دو عزیز بلند باشد. چنین باد و ای‌کاش همه ما بیش از پیش قدر این دو گوهر نایاب و همه پیشکسوتان را در همه عرصه‌‌ها بدانیم. چه خوب است که احترام به کسانی که در هر شکل و لباسی برای مردم زحمت کشیده‌اند، آنچنان در فرهنگ ما نهادینه شود تا دیگر کسی خبری از بی‌مهری یا کم‌لطفی به سپید‌مویی را نشنود و اگر شنید باور نکند. تاریخ دید مثبتی به فرهنگ‌دوستی ایرانیان دارد.
امید که چنین نگاهی مستدام باشد.